ابداع درمان جدید برای آسیب‌های نخاعی

به گزارش گروه علمی آباجان به نقل از ایرنا از «ساینس نیوز»، یک مطالعه منتشر شده در تاریخ ۲۵ سپتامبر در نشریه Science Translational Medicine نشان داده که سلول‌های عصبی موش‌ها بعد از یک جراحت شدید نخاعی متورم و بزرگ می‌شوند. برخی از این نورون‌ها برای مدتی بیش از حد انتظار متورم باقی می‌مانند و شروع به مردن می‌کنند. یک داروی کاهش‌دهنده این تورم موجب بهبود موش‌ها شد هر چند هنوز معلوم نیست که این رویکرد در انسان‌ها نیز به همین شکل جواب بدهد.

«بو چن» دانشمند علوم عصبی در دانشگاه پزشکی تگزاس گفت: تا پیش از این جزئیات مربوط به تورم نورون‌ها در نخاع روشن نبود و ما نمی‌دانستیم که این سلول‌ها برای چه مدتی به‌صورت متورم باقی می‌مانند و آیا می‌میرند یا نه؛ فقط حدس می‌زدیم.

چن و همکاران او راهی برای تماشای این سلول‌ها پس از یک جراحت نخاحی ابداع کردند. این رویکرد بر مهندسی ژنتیک، بافت شفاف نخاعی و یادگیری ماشین برای آنالیز شکل سلول‌ها متکی بوده است. این روش در نهایت مناظری از بیش از ۳۰ هزار نورون در بخشی از بافت نخاعی به طول ۳ میلیمتر از هر موش به دست داد.

(بعد از جراحت نخاعی، یک نوع خاص سلول عصبی در موشها متورم می‌شود- در این نمایه تصویری، نقاط قرمز پروتئین‌هایی هستند که امکان پف کردن سلول پس از تروما را فراهم می‌کنند)

این محققان دریافتند که سلول‌های موسوم به نورون‌های مسدود کننده که مانع فعالیت سلول‌های دیگر می‌شوند، به سرعت بعد از جراحت متورم شدند که این تورم در روز دوم به اوج رسید و تا روز چهاردهم به اندازه عادی خود بازگشتند. اما نورون‌های تحریکی، یک الگوی بسیار متفاوت نشان دادند. این سلول‌ها که موجب تشدید فعالیت سلول‌های دیگر می‌شوند، متورم شدند و برای مدتی طولانی‌تر برخی تا حد ۳۵ روز به‌صورت متورم باقی ماندند. تعداد بیشتری از این نوع سلولها نیز مردند.

بنا به گزارش محققان‌، یک دارو به نام بومیتانید (bumetanide) که برای درمان ورم در افراد به کار می‌رود، این تورم سلولی و مرگ سلولی ناشی از آن را کاهش داد. موش‌هایی که بعد از جراحت از این دارو به آنها داده شد در مقایسه با موش‌هایی که این دارو را دریافت نکردند، بهتر قادر بودند پاهای خود را حرکت بدهند.

چن خاطرنشان کرد: نتایج این تحقیقات به تورم نورون‌ها به عنوان بخش مهمی از جراحت‌های نخاعی اشاره می‌کند. با این وجود هنوز تحقیقات بیشتری لازم است تا چگونگی این فرایند در انسان‌ها شناخته شود و همچنین معلوم شود که آیا داروی بومیتانید ممکن است (به انسان‌ها) کمک کند.