محمد شاکری: برای «سمیر» جنگیدم

محمد شاکری که از سال ۱۳۹۵ فعالیت بازیگری خود را ابتدا در تئاتر فهرست مردگان به کارگردانی رضا ثروتی و پس از آن در سینما با آستیگمات ساخته مجیدرضا مصطفوی آغاز کرد در آستانه تازه‌ترین سینمایی‌اش، بی‌سر و صدا، به عنوان دومین تجربه کاری با همین کارگردان در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی آباجان به نقل از ایرنا اظهار داشت: من بازیگری را از تئاتر شروع کردم و متوجه شدم که تئاتر خیلی شروع بهتری برای یک بازیگر می‌تواند باشد تا سینما و تلویزیون.

بازیگر شش قهرمان و نصفی یادآوری کرد: من تقریبا هفت سالم بود که خیلی اتفاقی متوجه شدم به بازیگری علاقه‌مندم و بخاطر علاقه بیش از حدی که به بازیگری داشتم خودم تنهایی از طریق روزنامه و تلفن همراه دنبال کلاس های بازیگری گشتم تا بالاخره در یک آموزشگاه کودک و نوجوان ثبت نام کردم.حدود دو سال در آنجا آموزش دیدم و بعد از آن با بازی در تئاترهای جشنواره‌ای از از طرف خود آموزشگاه توسط آقای رضا ثروتی که داور جشنواره بود برای بازی در تئاتر فهرست مردگان به کارگردانی خودش انتخاب شدم.

نخستین کار حرفه ای من تئاتر فهرست مردگان بود

بازیگر فیلم‌های سینمایی پاستاریونی، تختی و بمب یک عاشقانه گفت: نخستین کار حرفه ای من تئاتر فهرست مردگان بود که تجربه جالب و خیلی سختی بود. چون اولین بارم بود که چنین فضایی را تجربه می‌کردم و همه چیز برام هیجان انگیز بود، از پشت صحنه تا خود اجرا.

او با اشاره به انتخاب خود برای ایفای نقش اصلی در آستیگمات به عنوان نخستین تجربه سینمایی‌اش گفت: بعد از فهرست مردگان بود که آقای محمد قدس تهیه کننده تئاتر الیور توئیست من را برای نقش داجر ناقلا به آقای حسین پارسایی معرفی کرد و من این نقش را بازی کردم.

اولیور توئیست سکوی پرتاب من بود

این بازیگر سینما و تئاتر خاطرنشان کرد: الیور توئیست برای من سکوی پرتاب بود. تجربه‌ای سخت که در ۱۲۰ شب در ۲ سانس اجرا رفت و چون اجرای خیلی سختی بود تمرینات آن ۶ ماه زمان برد.

بازیگر نمایش‌های بینوایان، مری پاپینز، لیلا و چندمسافر درباره تجربه بازی در تئاتر می‌گوید: در تئاتر، ارتباط به شدت عجیبی بین تماشاگر و بازیگر شکل میگیرد و همین باعث می‌شود بازیگر احساس خاصی را تجربه کند که شاید سال‌های سال در سینما تجربه نکند.

او در عین حال گفت: من کلاس های بازیگری زیادی رفتم اما سه سال در هنرستان هنرهای زیبا پسران رشته نمایش خواندم و می‌توانم بگویم مفیدترین و پرکاربردترین راه برای آموزش برای من هنرستان بود و باعث شد با بخش‌های تئوری تئاتر هم آشنا شوم.