مجله خبری آباجان
Related Articles
ایلیا فقط ۱۱ سال دارد، با اندامی ریزنقش و ورزیده، اما درون او پر از احساسات کودکانه است و به توجه نیاز دارد؛ زاویه دید او از قهرمان کشور شدن با زاویه دید بزرگترها متفاوت است؛ او از زاویه کودکانه و پاک خود به ماجرا نگاه می کند و از هیاهوی بزرگترها دور است.
“ایلیا امیدبهار” دانش آموز کلاس ششم مدرسه اندیشه یزد است که سال گذشته نیز در رقابت های قهرمانی کشور به مقام اول رسیده بود و از افتخار آفرینی او نوشته بودیم .
پارسال نوشتیم که پدر او که بسیار برای پیشرفت فرزندش زحمت کشیده، از برخی بی‌توجهی‌ها گله دارد، نوشتیم که پدرش با هزینه شخصی، او را برای شرکت در مسابقات کشوری به تهران می آورد و با هزینه شخصی، سکونت می‌دهد .
از قول پدرش گله کردیم از واحدهای صنعتی متمول یزد که توجهی به این قهرمانان ندارند و سرمایه گذاری نمی کنند و نوشتیم که ایلیا پس از بازگشت از رقابت های کشوری حتی از یک “خسته نباشید ” مسوولان هم محروم بود.
ایلیا در ۲۲ و ۲۳ شهریورماه امسال هم در رقابت های قهرمانی کشور، سبک “کین شین کان” کاراته که در تهران برگزار شد در وزن ۳۰ کیلوگرم، رتبه اول را کسب کرد .
پدر ایلیا: امسال هم با هزینه شخصی در رقابتها حاضر شدیم و پس از کسب قهرمانی و بازگشت به استان هم کسی به ایلیا خسته نباشید نگفت و حتی بنر تبریک قهرمانی فرزندم را خودم تهیه کردم!
وی طی سه سال اخیر، بارها و بارها به مقام های قهرمانی و نائب قهرمانی کشور دست یافته است؛ او علاوه بر قهرمانی در سبک کن شین و کن شین کان کاراته، قهرمان kwf ایران هم شده و در رقابت های کراس فیت استان یزد هم رتبه اول را کسب کرده است.
پدر ایلیا که با فرزندش به دفتر آباجان به نقل از ایرنا آمده بود، مدعی شد: امسال هم با هزینه شخصی در رقابتها حاضر شده و پس از کسب قهرمانی و بازگشت به استان هم کسی به او خسته نباشید نگفته است و حتی بنر قهرمانی فرزندش را خودش تهیه کرده است!
“حمید رضا امیدبهار” ادامه داد: باید به این بچه ها بها بدهند، استعدادی دارند که باید استفاده شود، شهری که این همه واحد صنعتی متمول دارد چرا نباید از قهرمانان خود حمایت کند؟
وی اضافه کرد: این فقط مشکل ایلیا نیست و دیگر قهرمانان یزدی هم با این مشکلات دست و پنجه نرم می کنند؛ کودکانی داریم که به خاطر مشکلات مالی و عدم توانایی در تهیه بلیت نتوانستند در رقابت های کشوری شرکت کنند؛ ورزشکاری هست که برای حضور در مسابقات جهانی، موتورسیکلت و لب تاپ خود را فروخته است تا بتواند در رقابتها حاضر شود.
پدر ایلیا افزود: با کدام منبع مالی، او را پرورش دهم و برای رقابت های مهمتر و بزرگتر آماده کنم؟ با کدام پول؟ کدام تغذیه مناسب؟ و کدام آرامش و آسایشی؟
پدر قهرمان ۱۰ ساله کاراته ایران افزود: اگر قرار است پسر من بعد از مسابقات کشوری در رقابت های بین‌المللی هم بدرخشد باید امکانات لازم در اختیارش باشد و هزینه های آن هم تامین شود، من یک کارگر ساده هستم چطور می توانم از پس هزینه های تربیت یک قهرمان برآیم؟
حمیدرضا که خودش در رشته کاراته فعالیت کرده، اظهار داشت: نونهالان مستعد ما نیاز به حمایت دارند؛ نمی شود حکم بگیرند و آن را در طاقچه اتاق نگهداری کنند! نونهالان زیادی در استان یزد هستند که حمایت نمی شوند در حالیکه همین افراد در صورت اندکی توجه می توانند قهرمان کشور و در جوانی و بزرگسالی، قهرمان آسیا و جهان شوند.
وی ادامه داد: در باشگاهی که در آن فعالیت می کنم، ورزشکارانی در حد جهانی داریم ولی بخاطر مشکلات مالی و بی‌توجهی‌ها توان ادامه دادن ندارند و خیلی‌ها بخاطر نداشتن امکانات مالی با وجود داشتن استعداد، دور ورزش کاراته را خط کشیدند.
وی همچنین از شیهان “وحید عدالت نیا” مربی ایلیا به پاس زحمات وی برای فرزندش و دیگر نونهالان کاراته قدردانی کرد.
از ایلیا پرسیدیم که دیده می شوی؟ به تو توجه می کنند؟ افتخار افرینی تو را ارج می نهند؟ و او از پاسخ طفره رفت و گفت: من متوجه نمی شوم چه می گویید، اینها را از بابام سوال کنید!
او برای قهرمانی می جنگد و پس از هر بار قهرمان شدن از اینکه پدر و مادر و دوستانش، او را تشویق می کنند و شاد می شوند برای او کافیست و این همه دنیای قهرمانی ایلیاست .
نونهالان مستعد ما نیاز به حمایت دارند؛ نمی شود حکم بگیرند و آن را در طاقچه اتاق نگهداری کنند! نونهالان زیادی در استان یزد هستند که حمایت نمی شوند
ایلیا، بسیار محجوب است و زیاد اهل گفت و گو نیست اما در صحبت کوتاهی که با وی داشتیم از ما خواست به پدرش کمک کنیم تا این همه حرص نخورد!
ایلیا افزود: قهرمانی در کشور برای من کافی نیست، مصمم هستم که در رقابت های خارجی و بزرگتر برای کشورم افتخار آفرینی کنم اما پدرم می گوید که از پس هزینه ها بر نمی آید و هیچکس حاضر به کمک کردن به ما نیست.
از این پدر دلسوز و پسر قهرمانش خداحافظی و آنها را بدرقه کردیم اما یک سوال همچنان حل نشده در ذهن ما باقی مانده: آیا کسی هست که به ایلیا و همسالان او کمک کند؟ مگر یزد چند قهرمان کشوری دارد و مگر اصلا یزد در ورزش کشور جایگاهی دارد؟
البته امسال شخص استاندار یزد به دیدار برخی قهرمان ورزشی و علمی استان در منزل آنها رفت و از آنها تجلیل کرد که جای قدردانی دارد اما نباید برخی از این قهرمانان، گمنام بمانند و کسی از آنها یاد نکند.
وقتی کودک ۱۱ ساله ای می تواند در کشور پهناوری چون ایران، همه رقبا را پشت سر بگذارد و بر بام کشور بایستند نباید از چشمان ما دور بماند و باید مورد توجه مسولان استان و همچنین صاحبان صنایع باشد.
قهرمانی کشور به آسانی به دست نمی آید و قطعا علاوه بر خود قهرمان، والدین و مربیان او هم زحمت بسیاری کشیدند تا نام یزد و ایران را پر آوازه کنند، پس از آنها غافل نباشیم.
