ملیکا شهاب بازیگر نقش نجلا در نمایش «مجنون آن لیلی» که این روزها در دور دوم اجرایش در پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه است، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی آباجان به نقل از ایرنا بیان کرد: زمانی که بازی در نقش نجلا به من پیشنهاد شد، نمیدانستم با توجه به مشغلههای کاری میتوانم در خدمت گروه باشم یا خیر اما میدانستم پیمان خازنی کارگردان این اثر و تهیهکنندگان آن صاحب نام و حرفهای هستند و این موضوع برای من جذاب بود.
وی ادامه داد: بعد از خواندن متن که از سوی محمود توسلیان به نگارش درآمده بود، با متن ارتباط برقرار کردم و فضای نمایش برایم جذاب شد. در ملاقات با کارگردان، متوجه شدم روی متن بسیار کار شده و پیمان خازنی دانش و توانمندی بسیاری در حوزه موسیقی و تئاتر دارد؛ به رغم اینکه «مجنون آن لیلی» اولین اثر پیمان خازنی در قامت کارگردان محسوب میشد اما وی تجربیات گستردهای در این زمینه داشت. جدای آهنگسازی، احساس کردم او جهانبینی خاص خودش را دارد که این باعث خرسندی بود و خوشحالم باب همکاری باز شد.
برای من مهم بود نقشی که بازی میکنم چالشی باشد و تکراری نشود
شهاب گفت: بعد از «خانه برناردا آلبا» نمایشهای زیادی در این دو سال به من پیشنهاد شده بود؛ برای من مهم بود نقشی که بازی میکنم چالشی باشد و تکراری نشود. میخواستم پس از دو سال نقشی باکیفیت و بامختصات خاص بازی کنم و در نهایت به گروه پیوستم و همکاری داشتم.
بازیگر نقش نجلا در «مجنون آن لیلی» عنوان کرد: هر نقش روانشناسی خود را دارد و اگر کدهای نقش به درستی رمزگشایی شود، صحنه موفق خواهد شد. وقتی نقش نجلا را خواندم به تحلیل این شخصیت پرداختم و روی شناسنامه او کار کردم. مهر و دلسوزی نجلا نسبت به لیلی که دوست صمیمی او است، این کاراکتر را به لیلی شبیه میکند؛ نجلا به نوعی لیلی است.
گویی بارها با نقش نجلا زیست کرده بودم
وی افزود: معتقدم لیلی، نماد زن نجیب یک سرزمین است و نجلا نیز این خصوصیت را دارد. سفر به درون نقش نجلا کار سختی نبود و گویی بارها این نقش را زیست کرده بودم.
شهاب ادامه داد: حضورم در نقش نجلا روی صحنه سهل و ممتنع بود؛ نجلا در این داستان زندگی پر فراز و نشیبی داشت و با عشق خیالی خود، یوسف سر میکرد و شاهد عشق لیلی و مجنون بود. طی کردن چنین راه پر پیچ و خمی از یک زن، فردی باتجربه میسازد و نجلا در انتهای داستان این کوله بار را با خود حمل میکرد.
شهاب اظهار کرد: براساس بازتابهای مجازی، نقش نجلا توانسته بود نگاه مخاطبان را به خود جلب کند، پس از اجرا با هم درباره نقش گفتگو میکردیم و این نقطه نظرات برای من باعث خرسندی بود؛ این ارتباط مستقیم با مخاطب برای من جذاب است و بخشی از ماهیت تئاتر محسوب میشود.