به گزارش خبرنگار کتاب آباجان به نقل از ایرنا، سیدسلمان صفوی در کتاب «ذکر در قرآن، روایات و ادبیات عرفانی» با رویکرد تاریخی، سیرتطور و اجمال و تفصیل مفهوم ذکر در ادبیات فرهنگ اسلامی را با روش و رویکرد، جدید بیان کرده است.
«ذکر» از منظر این فیلسوف نوصدرایی، از گفتمان های اصلی و مفاهیم کلیدی قرآن، احادیث و ادبیات عرفانی است. «ذکر»، توسل به اسماء الهی برای تقرب به حضرت محبوب است. ذکر؛ نردبان صعود به لقای حضرت عشق است. ذکر؛ بُراق سالک در مقامات و منازل عروج است. تا کسی به مؤآنست با عالم ذکر واصل نشود، حلاوت ذکر را درنیابد چون ذکر چشیدنی است. ذکر طریق زندگی زیبای معنوی است.
این کتاب شامل سه بخش ذکر در قرآن، ذکر در روایات و ذکر در ادبیات عرفانی است. در این کتاب به آیات قرآنی، آرای مفسران حکیمی مانند تستری، سلمی، قشیری، بقلی، ابوالفتوح رازی، طبرسی، شیخ صفی الدین اردبیلی، فیض کاشانی، طباطبایی و روایات منقول در کتب معتبر حدیثی مانند الکافی، الوافی، وسائل الشیعة و ادبیات عرفانی به ترتیب تاریخی از مِصْباحُ الشّریعَة و مِفْتاحُ الْحَقیقَة، منسوب به امام صادق (قرن۲) تا رساله سیروسلوک آیت الله العظمی بحرالعلوم (قرن ۱۳) و به شعر عرفانی پنج قله شعر فارسی: سنایی، عطار، مولوی، سعدی و حافظ، استناد شده است.
به طور خلاصه، مولف در این کتاب تأکید می کند که «ذکر» زبان حال اهل دل است، زبان معاشقه مُحب با محبوب است. ذکر زبان مؤآنست با مونس است. «ذکر» زبان حال شیدا است. «ذکر کمند وصال محبوب است.»
درباره نویسنده
سید سلمان صفوی، تحصیل کرده حوزه علمیه قم، دکترای فلسفه و فوق دکترای فلسه هنر از دانشگاه لندن؛ برنده جایزه جهانی کتاب سال ایران؛ کاشف ساختار معنایی مثنوی معنوی؛ مولف دهها کتاب در حوزه فلسفه، عرفان و قرآن شناسی؛ سردبیر مجله علمی ترانسندنت فیلوسوفی؛ رییس آکادمی مطالعات ایرانی لندن، خالق «دانشنامه معاصر قرآن کریم»، و از نوادگان شیخ صفی الدین اردبیلی است.
مهمترین کتب عرفانی صفوی «ساختار معنایی مثنوی معنوی»، «عرفان ثقلین: مبانی نظری و عملی عرفان و طریقت صفویه»، «مکتب عرفان اجتماعی شیخ صفی الدین اردبیلی» است که قبلا با مقدمه سید حسین نصر در لندن و تهران منتشر شده است. این کتاب از طریق سایت قابل خریداری است.
کتاب «ذکر در قرآن، روایات و ادبیات عرفانی» تالیف سید سلمان صفوی، قرآن پژوه معاصر در ۴۰۰ صفحه در تهران از سوی انتشارات سلمان آزاده و آکادمی مطالعات ایرانی لندن منتشر شد.