به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، برگزاری انتخابات فدراسیون ورزش روستایی، عشایری و بازیهای بومی محلی بهانهای شد تا نگاهی به توسعه ورزش در روستاها و ضرورت احیای بازیهای بومی و محلی داشته باشیم. بازیهایی که در گرد و خاک ماشین توسعه زمان گم و اکنون مسوولان کشور ضرورت توسعه این بازیها را به عنوان یک اولویت در دستور کار قرار دادند.
مجمع انتخاباتی فدراسیون ورزش روستایی، عشایری و بازیهای بومی محلی ۱۶ دی ماه امسال برگزار که در پایان علیرضا پسندیده با کسب ۳۹ رای برای چهار سال سکاندار این فدراسیون شد.
هر چند که برخی بارو دارند احیا و توسعه بازیهای بومی و محلی در جهان پرسرعت فضای مجازی و بازیهای آنلاین، برای نسل جدید کار بسیار سختی است اما با وجود تمام این مشکلات فدراسیونی با هدف احیا و توسعه این بازیها در ورزش ایران فعال است. اما فعالیت این فدراسیون با انتقاداتی نیز روبرو است. برخی از منتقدان باور دارند که این فدراسیون حیاط خلوتی برای افراد غیر ورزشی است تا بتوانند در آن رزومه خود را تکمیل و کارهایی نیز در راستای توسعه ورزش روستایی انجام دهند.
انتقاداتی که با واکنش مدیران وزارت ورزش و همچنین مسوولان فدراسیون مواجه شده است.
سیدمحمدشروین اسبقیان معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفهای وزارت ورزش و جوانان در واکنش به این موضوع گفته بود که برخی ورزشکاران از روستاها استعدادیابی میشوند و نهایتاً باید در فدراسیون حرفهای تحت نظارت قرار بگیرند و از این بابت مشکلی نیست. این فدراسیون وظیفه بسیار جدی و حیاتی راجع به استعدادیابی دارد، مانند همین اتفاقی که در مورد سعید افروز افتاده است. تحت هیچ عنوان اجازه نخواهیم داد فدراسیونها حیاط خلوت افراد ورزشی باشند.
تاکید معاون وزیر ورزش بر اهمیت ورزش روستاها و همچنین توسعه بازیهای بومی و محلی در حالی است که در یک دهه گذشته قهرمانان بزرگی از جامعه روستایی ایران گام به مسابقات جهانی و المپیک گذاشتند و عناوین بسیار ارزشمندی نیز کسب کردند.
حسن یزدانی دارنده ۱۰ مدال جهان و المپیک از روستای لپو صحرای در جویبار استان مازندران پرچمدار این قهرمانان است و در چند ماه گذشته نیز علیرضا یوسفی دارنده نشان طلای المپیک جوانان در مسابقات جهانی با مهار وزنه ۲۶۲ کیلوگرم حیرت دنیا را برانگیخت. یوسفی از «هردورود» از توابع قائمشهر به جهان ورزش معرفی شد.
البته افتخارات نخبگان روستایی تنها در رشتههای المپیکی نیست بلکه در پارالمپیکها نیز قهرمانانی مانند سعید افروز و یاسین رضایی نیز توانستند فاتح بزرگ رشتههای دوومیدانی لقب بگیرند.
ادعای حیاط خلوت شدن فدراسیون ورزش روستایی و بازیهای بومی محلی در حالی است که علیرضا پسندیده منتخب مجمع انتخاباتی فدراسیون اعلام کرد: باید به گونهای تلاش کنیم که نشان دهیم که دیگر فدراسیون ورزش روستایی کمتحرک نیست چون در این مدت، برخیها میگفتند این فدراسیون شبیه حیاط خلوت شده است.
اما چرا ورزش در روستا مهم و باید به یک اولویت تبدیل شود؟
براساس سرشماری نفوس و مسکن کشور در حدود ۲۵ درصد جمعیت ایران در مناطق روستایی و عشایری سکونت دارند. ذهنیت از جمعیت روستایی اشتغال در بخش کشاورزی و روستایی است اما در چند دهه گذشته نخبگان این روستاها نشان دادند که در بخش ورزش نیز میتوانند بزرگترین قلههای جهانی و المپیک را فتح کند و در سال ۲۰۲۴ و المپیک پاریس نیز جهانیان شاهد هنرنمایی فرزندان ایران در قلب اروپا بودند.
اما با وجود این قهرمانان، ورزش روستایی در ایران هنوز در ابتدای راه است و حتی طرح خانههای روستایی نیز در چند ورزش خلاصه شد. همچنین توسعه بازیهای بومی و محلی بیشتر به تفریح شباهت دارد تا اینکه یک سنت معنوی در کشور را یادآورد شد. این تفریحات بیشتر در جشنوارهها و نمایشگاههای خاص برگزار و بعد از اتمام نمایشگاه، برای مدت طولانی به فراموشی سپرده میشود.
فدراسیون ورزش روستایی، عشایری و بازیهای بومی محلی و علیرضا پسندیده رئیس این فدراسیون اکنون رسالت دارند تا هم ورزش روستایی را در مسیر توسعه قرار دهند و هم اینکه بازیهای بومی و محلی را به عنوان یک میراث معنوی زنده کنند. میراثی که در جای جای ایران اسلامی وجود دارد و حتی برخی از این بازیها مانند کشتی با چوخه در منطقه خراسان از لحاظ تماشاگر با فوتبال در دیگر استانها برابری میکند.
کشتی با چوخه را میشود برجستهترین بازی بومی و محلی قلمداد کرد. رشتهای که حتی از دید مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران پنهان نماند. رئیس دولت آذرماه در سفر به خراسان شمالی بازوبند پهلوانی کشتی با چوخه را بر بازوی سعید عباسی بست. اقدامی که با تحسین بزرگان این رشته مواجه شد.
قربانعلی قائمی رئیس سابق کشتی با چوخه در خصوص اقدام ارزشمند دولت چهاردهم در تکریم بازیهای بومی و محلی به خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا گفت: ما نباید اجازه دهیم، غبار فراموشی بر بازیهای بومی محلی، بنشیند و رئیس جمهور با این اقدام گام بزرگی در جهت توسعه و احیای بازیها به ویژه کشتی با چوخه برداشت. اکنون وزارت ورزش و جوانان نیز رسالت دارد تا یک سر و سامان به کشتی با چوخه بدهد.
البته در چند سال گذشته وزارت ورزش و جوانان جشنوارههای ورزشی روستایی را در غالب رشتههای مختلف برگزار کرده و حتی نخبگان رشتههای مختلف به سطح کشوری رسیدند اما توسعه ورزش در روستا فراتر از جشنواره و چند مسابقه در سال است و بیش از آنکه نیاز به چند رقابت داشته باشد به زیرساختهای کلان نیاز دارد تا بتوان در آن به استعدادیابی و همچنین معرفی ورزشکاران شاخص روستا پرداخت.