مجله خبری آباجان
نوشته های مشابه
سیدرضا حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب آباجان به نقل از ایرنا، با اشاره به اینکه در سال‌های گذشته بازگویی و بازآفرینی آثار کلاسیک مورد توجه قرار گرفته است، درباره کتاب «جیمز» توضیح داد: این کتاب بازآفرینی رمان «هاکلبری فین» نوشته مارک تواین است. به این دلیل که نویسنده از زاویه دید بَرده داستان را روایت کرده، به همین دلیل داستان شکل و شمایل کاملا جدیدی پیدا کرده است و به مسائلی پرداخته که قبلا در کتاب مارک تواین نادیده گرفته می‌شد.
نویسنده در کتاب «جیمز» به مسائلی پرداخته که قبلا در کتاب مارک تواین نادیده گرفته می‌شد
مترجم کتاب «جیمز» با بیان اینکه در این روزها افراط‌گرایان در امریکا به قدرت رسیدند، ادامه داد: در کتاب «جیمز» دیدگاه‌هایی جدید مطرح می‌شود. لازم بود در این دوره چنین کتابی منتشر و یادآوری شود که چه چیزی در جامعه امریکا گذشته است و چه برخوردی با جامعه سیاهپوستان انجام می‌شود، نباید موضوع جرج فلوید و باقی سیاهپوستان هیچ وقت فراموش شود. باید توجه شود در چه شرایطی قرار داشتیم و چه مسائلی ممکن است دوباره مطرح شود.
او درباره فن نوشتار پرسیوال اورت با اشاره به اینکه یکی از نویسندگان برتر امریکا است، گفت: او قبل از این هم جوایز متعددی دریافت کرده و نامزد نهایی جوایز پولیتزر و بوکر شده و از روی کتاب‌هایش فیلم اقتباسی ساخته و این فیلم‌ها برنده جایزه اسکار شده است. امسال همه انتظار داشتند بوکر را «جیمز» بگیرد اما به یک نویسنده دیگر اهدا و موجب تعجب گروه بزرگی شد. یعنی پرسیوال اورت نویسنده مطرح و شناخته شده‌ای است و طبیعی است که چنین نویسنده‌ای داستان زیبایی بنویسد و داستانش جایزه بگیرد.
لهجه نوشتار اورت در پیروی از لهجه اهالی جنوب امریکا است
اورت سعی کرده «جیمز» مشابه «هاکلبری فین» باشد، از طرفی داستان جدیدی می‌نویسد
حسینی درباره قلم و ادبیاتی که پرسیوال اورت در کتاب «جیمز» به کار برده و شباهت آن به قلم مارک تواین بیان کرد: مارک تواین کتاب « هاکلبری فین» را به زبان خاصی نوشته است، او این کتاب را به زبانی نوشته که لهجه اهالی جنوب امریکا را دارند. لهجه نوشتار اورت هم در پیروی از لهجه اهالی جنوب امریکا مکان‌هایی مانند میسی‌سیپی است. سیاهپوستان با لهجه خاصی صحبت می‌کنند که میان مردم امریکا متفاوت است. سال‌هایی بود که گروهی با هم انگلیسی را دست و پا شکسته و اشتباه صحبت می‌کردند.
به گفته این مترجم پرسیوال اورت به پیروی از مارک تواین کتاب «جیمز» را نوشته است و تقریبا به همان شیوه، سبک و زبان نوشته شده است. اورت در تمام موارد سعی کرده «جیمز» مشابه «هاکلبری فین» باشد، از طرفی محتوایی منتشر و شخصیت‌هایی به داستان اضافه می‌کند و داستان جدیدی می‌نویسد.
او ادامه داد: نخستین بار برای من بود که این رمان بدون هیچ مشکلی در ممیزی منتشر شد. امیدوارم بیشتر از این به آن توجه شود و عموم مردم علاوه بر قشر کتابخوان آن را بخوانند.
همه با «هاکلبری فین» خاطره داریم
حسینی درباره چگونگی انتخاب کتاب «جیمز» برای ترجمه و انتشار توضیح داد: با یوسف علیخانی مدیر نشر آموت تعامل داریم و درباره هر کتابی که می‌خواهم ترجمه کنم با هم گفت‌وگو می‌کنیم. کتاب را من انتخاب کردم و به نشر پیشنهاد دادم و با هم بررسی کردیم و با ترجمه آن موافقت شد.
این مترجم با اشاره به اینکه نخستین مساله جذاب که او را برای ترجمه کتاب «جیمز» مشتاق کرده، ارتباط این کتاب با ماجرای « هاکلبری فین» است، ادامه داد: می‌توان گفت همه ما این کتاب را خواندیم و از آن خاطره داریم. وقتی کتاب «جیمز» را خواندم، دیدم فوق‌العاده نوشته شده است.
به گفته او پرسیوال اورت قبلا هم با داستان کوتاه «تعمیرکار» که امیرمهدی حقیقت ترجمه کرد، در ایران شناخته شده است. همچنین این نویسنده سابقه درخشانی دارد. در آن روزها هیچ کدام از این جوایز مطرح نبود اما خوشبختانه ناشر با ترجمه کتاب موافقت کرد.
«جیمز» و جایزه ۱۰ هزار دلاری
پرسیوال اورت برای نگارش رمان «جیمز» که بازنویسی از اثر «ماجراهای هاکلبری فین» نوشته «مارک تواین» است، مبلغ ۱۰ هزار دلار را به عنوان برنده جایزه ملی کتاب داستانی دریافت کرد. این جایزه یکی از معتبرترین جوایز ادبی ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شود.
این نویسنده ۶۷ ساله همچنین برای نگارش رمان «جیمز» که بیشتر روی داستان شخصیت «جیم» تمرکز دارد، به فهرست نامزدهای نهایی جایزه بوکر امسال راه یافته بود و پیش از اعلام برنده نهایی «بوکر»، در سایت‌های پیش‌بینی به عنوان یکی از شانس‌های اصلی دریافت بوکر در نظر گرفته شده بود، با این حال این جایزه به «سامانتا هاروی» رسید.
«اورت» که پیشتر رمان «پاک‌کردن» را به نگارش درآورده است و در سال ۲۰۲۳ یک فیلم برنده اسکار با اقتباس از آن ساخته شده است، امسال برای کسب جایزه ملی کتاب آمریکا در بخش داستانی با میراندا جولای نویسنده و فیلمساز برای رمان «هر چهار نفر»، پمی آگودا برای نگارش نخستین مجموعه داستان‌های کوتاه خود با عنوان «گوستروت»، کاوه اکبر برای خلق نخستین رمان خود با عنوان «فدایی»، هشام مطر با رمان «دوستان من» رقابت کرد.
