به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری آباجان به نقل از تسنیم، مراسم بزرگداشت سالگرد بمباران شیمیایی شهر سردشت و روز ملی مبارزه با سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک با حضور علی باقری کنی، سرپرست وزارت امور خارجه، امروز دوشنبه ۱۱ تیر ۱۴۰۳ در دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه برگزار شد.
همانهایی که از صدام حمایت کردند همکار جنایت علیه بشریت در غزه هستند
سرپرست وزارت خارجه در ابتدا گفت: به سفرا و دیپلماتها و روسای دفاتر سازمانهای بینالمللی و مهمانان خوشامد میگویم و سخنانم را با احترام به شهیدان رئیسی و امیرعبداللهیان آغاز میکنم.
ما جلسه را برای بزرگداشت این اتفاق شروع میکنیم چون واقعیت تلخ که با آن رو به رو هستیم تجاوز صهیونیستها در غزه است که کاربرد آن همانند استفاده از سلاح شیمیایی است و نیازمند اقدام بینالمللی هستیم. همانهایی که از صدام حمایت کردند همکار جنایت علیه بشریت در غزه هستند.
۳۷ سال پیش بمب افکنهای صدام با سلاح شیمیایی به نقاط مختلف سردشت حمله کردند و موجب شهادت ۱۰۰ نفر و مجروحیت ۸ هزار نفر شدند. این جنایت اگرچه اولین حمله با این سلاح نبود اما تکان دهندهترین اقدام صدام بود. از آغاز جنگ نیروهای صدام بیش از ۵۰۰ بار از این سلاحها بر علیه مردم ایران استفاده کردند و طیف وسیعی از انواع سلاحهای شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامیان ایران به کار برده شد، و ۱۰ هزار نفر ایرانی شهید و تعداد زیادی مصدوم شدند.
بنابر گزارشهای سازمانهای بینالمللی انواع شرکتها و دولتها از آلمان، هلند، انگلیس، فرانسه و آمریکا بیشترین نقش را برای حمایت از صدام داشتند تا در این اقدام مشارکت کنند.
کشورهای غربی در میدان و دیپلماسی از صدام حمایت کردند
وی افزود: کشورهای غربی نه تنها با تجهیز صدام دیکتاتور به سلاح شیمیایی در میدان از رژیم صدام در اعمال جنایت جنگی حمایت کردند، بلکه در عرصه دیپلماسی با همه توان به دفاع از دیکتاتور بغداد پرداختند. تا جایی که اجازه ندادند به دلیل استفاده مکرر از سلاح شیمیایی علیه شهروندان و سربازان ایرانی و به کار گیری این سلاح کشتار جمعی علیه شهروندان عراقی، شورای امنیت سازمان ملل حتی یک قطعنامه در طول ۸ سال جنگ تحمیلی علیه رژیم بعث عراق صادر کند.
شورای امنیت از هر گونه اقدام موثر برای ممانعت از استمرار استفاده عراق از سلاح شیمیایی عاجز ماند
باقری گفت: علیرغم گزارشهای تیمهای بازرسی سازمان ملل در سال های ۱۹۸۴، ۱۹۸۶ و ۱۹۸۷ مبنی بر تایید کاربرد سلاح شیمیایی از سوی رژیم بعث عراق علیه ایران، شورای امنیت که براساس منشور ملل متحد مسئولیت اولیه حفظ صلح و امنیت بینالمللی را به عهده دارد، به دلیل سیاست و منافع کشورهای غربی مبنی بر منفعل نگهداشتن این نهاد از هر گونه اقدام موثر و بازدارنده برای ممانعت از استمرار استفاده عراق از سلاح شیمیایی علیه ایران عاجز ماند.
یکی از نتایج دیگر این رویکرد غیر مسئولانه رغم خوردن فاجعه حلبچه و بمباران شیمیایی شهروندان کُرد عراقی از سوی رژیم صدام دیکتاتور بود.
حمله به سردشت فقط ناشی از دیکتاتوری و جنایتپیشگی شخصی به نام صدام نبود بلکه اینحمله مشخصا پس از آن صورتگرفت که واشنگتن حتی تلاش بسیاری از اعضای شورای امنیت برای صدور یک بیانیه ساده و نه قطعنامه، در محکومیت استفاده از سلاحهای شیمیایی از سوی رژیم بعث عراق را با مخالفت خود ناکام گذاشت.
تاسف بار آن است که همان کشورهای غربی که با تجهیز صدام به سلاح شیمیایی به جنگ انسان و انسانیت رفتند با فلج کردن ساز و کارهای بینالمللی اجازه ندادند در طول ۸ سال تجاوز رژیم بعث عراق علیه ملت ایران حتی یک قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه دیکتاتور بغداد صادر شود. همان کشورها امروز اجازه نمیدهند داروهای مورد نیاز مجروحان شیمیایی به ایران برسد و از این منظر آنها پروژه غیرانسانی صدام را تکمیل میکنند.
ایران از مدافعان اصلی امحای سلاحهای کشتار جمعی در جهان است
سرپرست وزارت خارجه ایران ادامه داد: سلاحهای کشتار جمعی در زمره اصلیترین تهدیدها علیه موجودیت بشر و صلح و امنیت بینالمللی است، از این رو سیاست اصولی و مستمر جمهوری اسلامی ایران که بر گرفته از ارزشها و احکام متعالی دین مبین اسلام است بر منع کامل و امحای فوری و بدون قید و شرط کلیه سلاحهای کشتار جمعی در جهان استوار است. براساس همین سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران، نه تنها هرگز به سمت این سلاحهای غیر انسانی نرفته بلکه همواره از مدافعان اصلی امحای سلاحهای کشتار جمعی در جهان بوده و هست. در همین چارچوب دولت جمهوری اسلامی ایران مفتخر است که از پیشگامان فرآیند مذاکره و کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی بوده و همواره نیز یکی از موثرترین و فعالترین کشورهای جهان در تلاش برای اجرای تحقق تمامی اهداف و مقاصد آن کنوانسیون و ایجاد جهان عاری از سلاح شیمیایی بوده و هست.
بر همین اساس است که جمهوری اسلامی ایران برای مطالبه مشروع قانونی و اخلاقی خود از همه دولتهایی که مستقیم یا غیرمستقیم در تجهیز رژیم صدام دیکتاتور به سلاحهای شیمیایی قصور یا تقصیر داشتهاند همچنان پای میفشارد.
در برخی از این کشورها از جمله هلند در دو دهه اخیر پروندههایی را علیه اشخاصی که تامینکننده عوامل و تجهیزات شیمیایی برای رژیم سابق عراق بودند، اقامه دعوی شد که منجر به صدور حکم نیز گردید.
قربانیان سلاحهای شیمیایی امروز نیز قربانی تحریمهای غیرانسانی غربیها هستند
علی باقری گفت: ما این اقدامات ولو ناچیز در مسیر اجرای عدالت را به فال نیک میگیریم، از مراجع دولتی هلند میخواهیم برای کشف حقیقت و پاسخگو کردن همه اشخاص حقیقی و حقوقی که طی دهه ۱۹۸۰ در تجهیز و توسعه برنامه شیمیایی نظامی عراق فعالیت میکردند همکاری کند.
در برخی از کشورها از جمله آلمان مطالبه به حق جانبازان و قربانیان سلاحهای شیمیایی برای کشف حقیقت و اجرای عدالت، همچنان منتظر اقدام و پاسخ درخور از سوی مراجع ذی صلاح آلمانی است. مقامات آلمانی خود با اذعان اینکه برخی شرکتهای این کشور در طی دهه ۱۹۸۰ و قبل از آن اقدام به فروش تجهیزات و موارد مورد نیاز برای تولید سلاح شیمیایی در عراق داشتهاند، مدعیاند که طی دهه ۹۰ در این زمینه پروندههایی را مفتوح نموده و احکام قضایی لازم را علیه این شرکتها صادر کردهاند.
طی چهار دهه گذشته دولت جمهوری اسلامی ایران از هیچ تلاشی برای ارائه خدمات پزشکی و درمانی به قربانیان سلاحهای شیمیایی به منظور کاهش رنجهای آنان فروگذار نکرده است. اما آنچه سختی تحمل عوارض طولانی مدت و آلام جانبازان شیمیایی ایران را دوچندان میکند اعمال تحریمهای یک جانبه غیرانسانی توسط کشورهای غربی به ویژه آمریکا علیه ملت ایران است که از جمله مانع از دسترسی جانبازان شیمیایی به دارو و تجهیزات پزشکی مورد نیاز خود میگردد. در حقیقت اعمال این تحریمها به مثابه پاشیدن نمک بر زخمهایی است که خود همین کشورهای غربی با کمک به برنامه سلاح شیمیایی رژیم صدام عامل اصلی آن بودهاند. در زمان دفاع مقدس جانبازان شیمیایی قربانی سلاحهای شیمیایی تامین شده توسط کشورهای غربی شدند امروز نیز قربانی تحریمهای غیرانسانی این کشورها هستند.
انتهای پیام/