به گزارش خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا، براساس برخی آمارها حدود ۱۲۵ بیمارستان در تهران ناایمن است بیمارستانهایی که روزانه هزاران نفر در این مراکز درمانی مراجعه میکنند و مسیر بهبودی را در این مراکز میجویند اما شاید بسیاری از شهروندان تهرانی ندانند که هر لحظه امکان تخریب، آتشسوزی و هر نوع حادثه دیگری در این بیمارستانها وجود دارد.
چه باید کرد که مراکز درمانی و بیمارستانی تهران پای ثابت ساختمانهای ناایمن پایتخت نباشند، بیمارستانهایی که عمری از ساخت آنها گذشته برخی حتی عمر بیش از نیم قرن دارند.
اینها همه زنگ خطری برای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و دانشگاه علوم پزشکی تهران است زیرا بیمارستان در زمان بحران محلی برای درمان محسوب میشود اما وای به روزی که خود این مرکز درمانی نیاز به درمان داشته باشد و کاری برای آن انجام نشود.
وضعیت بیمارستانهای ناایمن در تهران به حدی بحرانی است که باید امروز به فکر چارهای برای آنها بود و فردا دیر است زیرا زمانی که حرف از بیماری و درمان بیماران به سخن میآید همه نگاه و نظرمان به بیمارستان میافتد؛ اما وقتی که بخواهیم درمانی برای بیمارستانهای ناایمن و پُرخطر تهران داشته باشیم باید به دستان شفابخش چه کسانی نگاه کنیم؟ اکنون ساختمان ۱۲۵ بیمارستان پایتخت ناایمن است.
حال میتوانید درباره وضعیت بیمارستانهای ناایمن و هفت بیمارستان همچون امام خمینی (ره)، بوعلی، سینا، فیاضبخش، رسول اکرم، لولاگر و شهدای یافتآباد با قدمت بسیار بالا که ایمنی لازم را ندارند و باید در مسیر بازسازی و مقاوم سازی قرار گیرند، در گزارش درمان بیمارستانهای ناایمن پایتخت به عهده کیست؟ اطلاعات بیشتری را به دست آورید.
بیمارستانهای ناایمن نیازمند بودجه کلان و سنگینی است
نمیتوان بیمارستانها را به عنوان مراکز ارائه خدمات درمانی و بهداشتی به مردم، به بهانه ناایمن بودن تعطیل کرد، تعطیلی بیمارستانها همچنین خسارت فراوانی را به شهروندان و بیماران وارد میکند
اگر چه اقداماتی برای حل مشکلات موجود بیمارستانهای تهران انجام شده است اما اکنون بسیاری از این بیمارستانها وضعیت مناسبی ندارند در همین راستا وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به وضعیت بیمارستانها در پایتخت و در پاسخ به وجود برخی مراکز درمانی و بیمارستانی ناایمن در تهران گفت: به طور یقین مشکلات بیمارستانهای ناایمن نیازمند بودجه کلان و سنگینی است که این اقدام با اولویتبندی در حال برطرف شدن است.
محمدرضا ظفرقندی پیشتر در گفت و گو با خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا با بیان اینکه بیمارستانهایی که از لحاظ ایمنی نیازمند اصلاح است، شناسایی شدهاند، اظهار کرد: ایمنسازی بیمارستانهای دارای مشکلاتی از نظر ایمنی در تهران، با اولویت در حال پیگیری است و اقداماتی برای حل این مشکلات پیشبینی و در نظر گرفته شده است.
وی افزود: نمیتوان بیمارستانها را به عنوان مراکز ارائه خدمات درمانی و بهداشتی به مردم، به بهانه ناایمن بودن تعطیل کرد، تعطیلی بیمارستانها همچنین خسارت فراوانی را به شهروندان و بیماران وارد میکند.
وزیر بهداشت در پاسخ به این سوال که آیا تایید میکنید که از ۱۸۰ بیمارستان موجود در تهران فقط ۵۹ بیمارستان تایید ایمنی دارند، یادآور شد: نمیتوان گفت آن تعداد دیگری که تاییدیه ایمنی ندارند ناایمن هستند زیرا ممکن است در گزارشی اعلام شود بیمارستانی ناایمن است اما فقط یک بخش آن دچار اشکال باشد و دیگر بخشهای این بیمارستان از نظر ایمنی با مشکلات روبهرو نباشد.
با این وجود مدیرعامل سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهر تهران پیشتر اعلام کرد که تنها ۵۲ بیمارستان توسط آتشنشانی تایید ایمنی گرفته و در ارزیابیهای انجام شده بیشتر از دو سوم از مجموع ۱۸۹ بیمارستان در تهران یعنی ۱۲۵ بیمارستان در پایتخت پُرخطر است.
باید به این موضوع فکر کرد که ممکن است روزی این بیمارستانها یا تخریب شوند و یا در آتشسوزی ناگهانی بسوزند.
قدرتالله محمدی همچنین درباره ایمنسازی بیمارستانهای شهر تهران افزود: طبق اعلام وزارت بهداشت ۱۸۹ بیمارستان در شهر تهران داریم که تنها ۵۲ بیمارستان توسط سازمان آتشنشانی تایید شده و ۱۲۵ ساختمان در ارزیابی ما جزو ساختمانهای پُرخطر محسوب میشود. ساختمانهای پُرخطر یعنی استانداردهای کافی برای ایمنیسازی را نگرفتهاند.
بیمارستان گاندی تجربهای برای پیگیری بیمارستانهای پُرخطر
پنجم بهمن سال ۱۴۰۲ بود که خبری از آتشسوزی بیمارستان گاندی در رسانههای مختلف منتشر شد، همان موقع که نامی از حریق در یکی از بیمارستانها به میان آمد باید این را میدانستیم که هر لحظه ممکن است این اتفاق برای دیگر بیمارستانهایی که ایمنی لازم را ندارند، تاییدیه آتشنشانی به آنها داده نشده و امکان حریق در این مراکز درمانی و بیمارستانی وجود دارد، باید فکری برای آنها کرد نه اینکه امروز با گذشته حدود یکسال هنوز همان بیمارستانهای پُرخطر همچنان در حال ارائه خدمات به بیماران هستند.
گاهی پیشگیری بهتر از درمان است اما گویا این موضوع درباره بیمارستانهای ناایمن و پُرخطر تهران کارساز نیست که هیچ متولی به فکر درمانی برای آنها نیست، اگر خدایی نکرده حادثهای به عنوان نمونه در بیمارستان امام خمینی با بیشترین مراجعه در تهران رخ دهد چه اتفاقی خواهد افتاد، چرا باید همیشه پس از وقوع حادثهای به فکر چارهای برای آن باشیم. اگر قبل از وقوع حادثه چارهای اندیشید از بسیاری از این وقایع پیشگیری خواهد شد.
چالش حوزه درمان بیمارستانهای ناایمن
علاوه بر فرسودگی ۵۰ بیمارستان در تهران، سه هزار و ۲۰۰ هکتار از کالبد پایتخت فرسوده است که مراکز بهداشتی و درمانی در این محدوده قرار گرفتند. از مجموع ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی، ۸۵ درصد آنها مستهلک و قدمت بالا دارند
فرسودگی و ناایمن بودن بیمارستانهای تهران یکی از چالشهای حوزه سلامت و درمان به شمار میرود که باید برای آن چارهاندیشی کرد اما چه زمانی باید به فکر بود زمانی که حادثه رخ داد و دیگر نمیتوان در راستای جمع کردن وضعیت آتشسوزی و یا هر حادثه دیگری برای آن بیمارستان کاری کرد یا اینکه پیشگیری قبل از وقوع حادثه کرد زیرا فرسوده بودن و ناایمنی درد بیمارستانهای پایتخت را افزایش داده است.
البته تیرماه سال ۱۳۹۹ و حادثه آتشسوزی کلینیک سینا اطهر در تهران با جان باختن ۱۹ نفر از کارکنان و مراجعان در این مراکز درمانی را نباید فراموش کرد زیرا این حادثه به دلیل اتصالی برق کولر و سرایت آتش به کپسولهای اکسیژن بود که البته ناایمنی این مرکز درمانی دلیل اصلی آن بود.
این فرسودگی و بیماری بیمارستانهای ناایمن پایتخت روزی جان کادر درمان و حتی بیماران را به خطر میاندازد، چارهای باید اندیشید نه اینکه بخاطر هزینههای بالای مقاومسازی و بازسازی نتوان هیچ کاری برای این وضعیت مراکز درمانی پُرخطر تهران کرد. پس باید جلوی حادثه بیمارستانهایی همچون گاندی و کلینیک سینا اطهر را باید زودتر از وقوع حادثه گرفت.
همچنین علیرضا زالی، رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز در این باره گفت: علاوه بر فرسودگی ۵۰ بیمارستان در شهر تهران، سه هزار و ۲۰۰ هکتار از کالبد پایتخت هم فرسوده است که مراکز بهداشتی و درمانی در این محدوده قرار گرفتند.
از مجموع ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی، ۸۵ درصد آنها مستهلک و قدمت بالا دارند، با توجه به اینکه تهران روی پنج گسل قرار گرفته ۷۰ درصد بیمارستانهای پایتخت قدمت بالای ۴۰ سال دارند که با توجه به موقعیت جغرافیایی و جمعیت نیاز به نوسازی دارند.
اینکه ۵۰ بیمارستان در تهران فرسوده است، اینکه بیمارستانهای ناایمن فراوانی در پایتخت وجود دارد همه نشان میدهد که نیاز به مقاومسازی یا بازسازی کامل این مراکز درمانی و بیمارستانی در تهران به عنوان یک ضرورت انکارناپذیر است که باید هرچه زودتر مقدمات آن را فراهم کرد تا از خطر جانی برای کادر درمانی و مراجعان نیز جلوگیری کرد.