به گزارش خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا، سید جواد حسینی روز شنبه در سی و نهمین همایش روز ملی مددکار اجتماعی با عنوان “مددکاری اجتماعی و سیاستگذاری توانمندسازانه” در خانه اندیشمندان علوم انسانی افزود: یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر اعانه بگیر داریم که اغلب آنها به زندگی مستقل و باکیفیت نمی رسند چون نگاه ما اجتماع گرایانه، توانمندسازانه و خانواده محور نبوده و نیست.
وی تصریح کرد : اگر کودکی ۱۸ سال تحت پوشش بهزیستی است پس از رهسپاری از مرکز بهزیستی باید ببینیم آیا زندگی مستقلی پیش روی خود دارد، در اینصورت می توانیم بگوییم کار ما اثربخش است و اگر در وضعیت زندگی مستقل نیست، باید در کارمان تجدیدنظر کنیم.
رئیس سازمان بهزیستی کشور با اشاره به آمار دانشجویان و دانش آموختگان رشته مددکاری اجتماعی گفت: تمام این مددکاران یا در بهزیستی یا با طراحی شبکه داوطلبان مددکاران اجتماعی در این شبکه خواهند بود.
حسینی با تاکید بر اینکه باید به مددکاران اجتماعی، سختی کار تعلق گیرد، افزود: بهزیستی برای تصویب سازمان نظام مددکاری اجتماعی باید بیشتر تلاش کند و این کار را خواهیم کرد.
وی ادامه داد: مراکز مددکاری اجتماعی باید توسعه یابد. مراکز مثبت زندگی به مراکز مددکاری آسیب رسانده است به همین دلیل مراکز مددکاری احیا خواهند شد.
تدوین سند جامع راهبردی توانمندسازی
رئیس سازمان بهزیستی کشور اظهار داشت: امیدواریم با احیای مدل بهزیست محله که به زودی رونمایی خواهد شد با رویکرد توانمندسازی گامهای بالنده ای در مسیر توانمندسازی هشت میلیون مددجوی بهزیستی و دو و نیم میلیون خانواده آنها که جمعا ۱۰ درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند، برداریم.
حسینی خاطرنشان کرد: تمام شاغلان موسسات دولتی و غیردولتی بهزیستی بیش از هرچیز باید مددکار باشند و اگر کسی نگاه مددکاری نداشت، فلسفه وجودی اش در بهزیستی بی معنا خواهد بود. ما به جایی رسیده ایم که بهزیستی و کمیته امداد باید تغییر رویکرد دهند.
وی یادآور شد: سند جامع راهبردی توانمندسازی تدوین شده و به زودی رونمایی میشود.
تشریح سیاست های کشور برای کنترل آسیبهای اجتماعی
رئیس سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه از نظر جامعه شناسی، جامعه امروز را میتوان جامعه طوفانی نامید، افزود: این جامعه را با مولفههای سرعت دگرگونی، تغییر همه ابعاد زندگی، نفوذ به سطوح لایههای بنیادین عرصههای بشریت، ابهام دگرگونی ها و غافلگیرکننده بودن جامعه میتوان بازشناسی کرد و ایران نیز نتوانسته از این عرصه مصون بماند.
حسینی افزود: جامعه ایرانی با آسیب هایی مانند پنج دهه تورم بالای ۲۰ درصد، بیکاری بالای ۱۵ درصد، اجاره نشینی، ۱۴ میلیون جابجایی سالانه و حاشیه نشینی مواجه بوده که آسیبهای اجتماعی و ناهنجاری ها را افزایش داده است.
وی اضافه کرد: برای کاهش و کنترل این آسیبها در دهه اول بعد از انقلاب، رویکرد آخرت نگرانه و اخلاق مدارانه با ابزار پند و اندرز بکار گرفته شد که در دهه دوم بعد از انقلاب به سیاست کنترلی و امنیتی با ابزار پلیس تغییر یافت.
وی ادامه داد: در دهه سوم انقلاب سیاست علمی و اجتماعی در برابر آسیبها آغاز شد. اگر با مسئله اجتماعی محور با رویکرد سیاسی نگاه شود، میزان عدم نتیجه بالاتر میرود و آن مسئله اجتماعی تبدیل به مسئله امنیتی میشود و آنگاه نیاز به جراحی دارد. جراحی هم خونریزی دارد و کم بازده است.
رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: جهت گیری اجتماعی در حل مسائل اجتماعی در عمل نتوانست موفق شود چون نقش مددکاران اجتماعی را جدی نگرفتیم.
مددکاران اجتماعی از ارکان اصلی نظام رفاهی کشور هستند
اسماعیل گرجیپور معاون رفاه و امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز در این همایش گفت: مددکاران اجتماعی از بازیگران و ارکان اصلی نظام رفاهی کشور هستند.
وی با بیان اینکه رویکردهای مختلفی برای مقابله با فقر وجود دارد، افزود: مددکاران اجتماعی نقش اساسی در حوزه حمایت های اجتماعی و به خصوص نظام رفاهی دارند و به نوعی نقش چند وجهی دارند.
مغفول ماندن برخی گروههای اجتماعی در بودجه ۱۴۰۴
معاون رفاه و امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به مقاله ای در زمینه بودجه ۱۴۰۴، گفت: این بودجه عملا صدای بی صدایان نبوده بلکه صدای با صدایان بوده است و خیلی از گروههای اجتماعی در این بودجه مغفول مانده اند.
گرجی پور تاکید کرد: اسناد بالا دستی بر اینکه تامین اجتماعی حقی همگانی و عمومی است، تاکید دارند و تکلیفی است که دولت باید انجام دهد؛ ادای این حق باید از کفایت لازم برخوردار باشد.
وی خاطرنشان کرد: نظام تامین اجتماعی باید دارای جامعیت و فراگیر باشد. این نظام باید به شکل بیمهای یا همان سیستم مشارکتی و غیر مشارکتی طراحی و اجرا شود.
عدم یکپارچگی از معضلات نظام حمایتهای اجتماعی است
معاون رفاه و امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اظهار داشت: یکی از معضلات اصلی ما در نظام حمایتهای اجتماعی عدم یکپارچگی بسیاری از برنامهها، تداخل آنها و عدم هماهنگی بین سیاستهای اجتماعی است. هرچند اکنون تدابیری برای آن اندیشیده و پلتفرم هایی برای آن طراحی شده است.
گرجی پور تصریح کرد: متاسفانه اثربخشی بسیاری از برنامههای و طرحهای اجتماعی، به درستی بررسی نشده است که در اینصورت با کمبود بودجه و انحراف بودجه مواجه خواهیم بود.به نظر میرسد بسیاری از برنامههای حمایتی باید تعطیل شود و منابع آنها به برنامههایی که اثربخشی بیشتر دارند، تزریق شود.
وی تاکید کرد: با توجه به محدودیت منابع، باید آنها را با کیفیت بالاتری مدیریت کرد.