مجله خبری آباجان
نوشته های مشابه
به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، محروم ماندن رامسر از یک مجتمع فرهنگی و هنری به دلیل یک تصمیم اشتباه مدیریتی که ۲ دهه پیش گرفته شد، سال‌ها است که عرصه را برای ظهور و بروز توانمندی‌های فرهنگ و هنر این شهرستان تنگ کرده و اهالی فرهنگ و هنر رامسر را در تنگنای زیرساختی قرار داده است. چالش‌ی دیرین که هنرمندان رامسری سال‌ها فریاد می‌زنند و تا به امروز حل نشده باقی مانده است.
هنرمندان رامسری درحالی تاوان این اشتباه مدیریتی را پس می‌دهند که از سوی دیگر باغ ۳۳ هکتاری نیز به عنوان یکی از ۲ طرح پیشنهادی اداره کل میراث فرهنگی استان مازندران در سال ۸۸ برای ثبت جهانی به سازمان یونسکو ارسال اما به دلیل وجود همین ساختمان نیمه کاره فرهنگی و هنری از دستور ثبت جهانی خارج شد و مردم ایران فرصت قرار گرفتن اثری در فهرست میراث جهانی را از دست دادند. ماجرایی که از آن زمان تا به امروز به بن بستی برای فعالیت هنرمندان، مردم رامسر و بلندپروازی‌های گردشگری در مقیاس جهانی تبدیل شده است.
پافشاری بر نقض قانون
البته بخشِ پررنگِ این چالش و گره‌کور ماجرا به رویکرد مدیران هم بازمی‌گردد. تمام این سال‌ها تلاش‌های خارج از بدنه کارشناسی بر این استوار بود که سازه نیمه تمامِ مجتمع فرهنگی با وجود تخلف آشکار ضوابط میراثی و از دست رفتن فرصت ثبت جهانی، در عرصه باغ ۳۳ هکتاری رامسر تکمیل و ساخته شود.
برای مثال اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران سال ۱۴۰۱ با نادیده گرفتن دو دهه مناقشه بر سر ضوابط میراثی و تخلفی که صورت گرفته، ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان اعتبار برای مقاوم‌سازی و ادامه ساخت مجتمع فرهنگی در نظر گرفت. این اقدام درحالی از سوی این نهادِ فرهنگی انجام شده بود که مدتی پیش از آن، سازمان بازرسی بر اساس ضوابط میراث فرهنگی و حریم مصوب این عرصه ساخت و ساز در این منطقه تاریخی را خلاف ضوابط و مجوز ساخت این بنا را غیرقانونی اعلام می‌کند و مکاتباتی پیرامون آن در سطح دو وزارتخانه نیز انجام می‌شود. وضعیتی که نشان می‌دهد حتی مراجع قانونی تکلیف این پرونده را روشن و آب پاکی را روی دستِ همه طرف‌های ماجرا ریخته‌اند.
ضمن اینکه اداره راه و شهرسازی تنکابن هم که متولی ساخت بنا در نظر گرفته شده بود طی بررسی اعلام می‌کند که سازه پس از گذشت ۲۳ سال استحکام لازم را ندارد و ایمن نیست. وضعیتی که نشان می‌دهد ریشه ۲ دهه خانه به دوشی و نارضایتی هنرمندان رامسر ناشی از یک اقدام غیرقانونی و تداوم آن در دوره‌های مدیریتی مختلف رخ داده است.
سریال خانه‌به‌دوشی
بررسی دوره‌های مختلف از حضور مدیران کل ارشاد و مدیران شهرستانی در رامسر با هنرمندان نشان می‌دهد تقاضای ساخت مجتمع فرهنگی و تعیین و تکلیف آن در صدرِ خواسته های هنرمندان قرار داشته است با وجودِ وعده و وعید تا به امروز بی‌پاسخ مانده است.
فریاد نارضایتی از این‌بار نیز در نشست محمد محمدی مدیرکل فرهنگ جدید و ارشاد مازندران هم بلند شد. هنرمندانی در رشته‌های گوناگون که هر کدام گلایه‌هایشان به دلیل نداشتن این زیرساخت را با لحن و ادبیات متفاوت ابراز کردند. با این تفاوت که این بار گلایه‌ها یک محتوای مشترک داشت. اینکه دست از پافشاری برای ساخت مجتمع فرهنگی در عرصه باغ ۳۳ هکتاری بردارید. این مناقشه طولانی دو وزارتخانه است که اگر بنا بود حل شود، تاکنون حل شده بود. پس بهتر است زمان را از دست ندهیم و مجتمع در زمین دیگری بنا شود تا میراث و فرهنگ هر ۲ با هم احیا شوند.
حفظِ میراث و فرهنگ در کنار هم
در همین نشست یزدان موسی‌پور رئیس انجمن هنرهای تجسمی رامسر تلاش برای ساخت مجتمع در عرصه باغ ۳۳ هکتاری را بیهوده خواند و گفت: ساخت فرهنگسرا در عرصه باغ ۳۳ هکتاری مناقشه دو وزارتخانه است و قرار نیست به این زودی هم حل شود و پافشار بر آن قرار گرفتن در دورِ باطلی است که طی این سال‌ها تجربه کردیم.
او با بیان اینکه حفظ میراث فرهنگی نیز برای هنرمندان این شهر اهمیت دارد افزود: حل و فصل این ماجرا زمان بر است. چنانچه مسیر گذشته را ادامه دهید ۲۰ سال دیگر که هیچ بیشتر از آن هم به نتیجه نمی‌رسیم و هنرمندان رامسر همچنان در حسرت داشتن فضایی برای فعالیت باقی خواهند ماند.
موسی پور بر تهیه زمین برای ساخت فرهنگسرا و رهایی باغ ۳۳ هکتاری از این مانع تاکید کرد و گفت: بهتر است در بازه زمانی تهیه زمین یا هر اقدام جایگزین دیگر فضایی مناسب برای فعالیت هنرمندان رامسری و اداره ارشاد تهیه و در اختیارشان قرار گیرد تا از این وضعیت خانه به‌دوشی رها شوند.
خانه خاموش
یک هنرمند عرصه تئاتر شهرستان رامسر در همین ارتباط به خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا گفت: رامسر حدود ۴۵ سال پیش از اداره فرهنگ و ارشاد تنکابن جدا شد، این درحالی است که از آن زمان تا به امروز هیچ فضایی برای فعالیت‌ها اهالی فرهنگ و هنر این شهرستان ایجاد نشده است.
امیدی‌نژاد تعیین تکلیفِ فرهنگسرا برای رامسر را یک ضرورت برای این شهر توصیف و خاطرنشان کرد: رامسر یک شهر گردشگرپذیر است، به همین دلیل طی سال‌های اخیر همواره تامین زیرساخت‌های گردشگری رامسر در اولویت مدیران قرار گرفت و نیازهای فرهنگی و زیرساخت‌های مرتبط با آن در جدال با گردشگری قرار گرفت و به حاشیه رفت. حتی لزوم داشتن زیرساخت فرهنگی در نگاهِ مردم رامسر هم کم‌رنگ شد.
وی ساختِ فیلمِ «خانه خاموش» را اثری برای بیان دغدغه خود پیرامون ساختِ فرهنگسرا در رامسر معرفی کرد و گفت: تا زمانیکه مدیران نیازمندی‌های فرهنگی شهروندان شهری مانند رامسر را در اولویت قرار ندهند هرگز اتفاق فرهنگی شاخصی در این شهر رخ نخواهد داد.
چراغِ زمین‌های بلااستفاده را روشن
او تاکید کرد: به هر حال سازه مجتمع فرهنگی برای برون رفت از این وضعیت بلاتکلیف به یک نقطه پایان نیاز دارد. معتقدم مدیریت شهری و شوراها، مدیریت سیاسی نظیر فرماندار و مدیر فرهنگی در این رابطه تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز هستند. به راحتی می‌توان چراغ زمین‌های خاموش این شهر را که در اختیارشان قرار دارد برای ساخت فرهنگسرا روشن کنند.
امیدی‌نژاد همگرایی، هم‌فکری و اراده این سه نهاد را عامل رفعِ این چالش دانست و گفت: همه می‌دانیم که این شهر مملو از زمین‌هایی است که تاکنون بلااستفاده به حال خود رها شده. زمین‌ها در اختیار شهرداری قرار دارد که چنانچه بخواهند و اراده‌ای باشد، می‌توانند برای ساخت فرهنگسرا استفاده کنند.
به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، محمد محمدی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران در نشست با اهالی فرهنگ و هنر رامسر گفت که رایزنی‌ها برای تامین بودجه ساخت فرهنگسرا از وزارتخانه در جریان است و چنانچه زمین تهیه شود این نهاد اقدامات لازم برای عملیاتی شدن آن را انجام خواهد داد. از سوی دیگر حل مناقشه سازه نیمه تمام فرهنگسرا در باغ ۳۳ هکتاری موضوعی ملی است که میبایست در سطح ۲ وزارتخانه پیگیری شود.
عملیات ساخت این مجتمع فرهنگی و هنری از سال ۱۳۸۰ آغاز شد، اما به دلیل قرار داشتن محل ساخت در باغ ۳۳ هکتاری که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است، از همان گام‌های ابتدایی و پس از اجرای اسکلت فلزی مجتمع، طبق ضوابط میراث فرهنگی با ساخت آن مخالفت شد.
