به گزارش خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا، اسماعیل مختارپور روز سهشنبه در گردهمایی آموزشی و ظرفیت سازی طرح ترسیب کربن استان های بیابانی منطقه یک کشور در ساری با اظهار این که امروز شرایط زیستی پرندگان مهاجر به دلیل کمبود آب در این تالاب با خطر جدی مواجه شده است، ادامه داد: به طور قطع تا چند سال آینده خطر گسترش ریزگرد در میانکاله نیز دور از انتظار نیست.
وی با توضیح این که به ازای هر هکتار آبخیزداری، ۵۳۰ متر مکعب در آبخوان ها تقویت می شود، ادامه داد: اکنون با توجه به اهمیت حفاظت از منابع آبی میانکاله چهار طرح آبخیزداری در قالب بند و رسوپ گیر در حوزه ساحلی بهشهر و گلوگاه در حال اجرا است.
وی خاطرنشان کرد: در حالی که تا چند سال گذشته تا سه چهارم از پای پرندگان مهاجر در داخل آب تالاب میانکاله بوده است، اما اکنون به دلیل کم بارشی عمق آب این تالاب کاهش محسوسی یافت و کمتر از از یک چهارم پای پرندگان داخل آب قرار دارد.
معاون فنی و آبخیزداری حوزه اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران منطقه ساری به عقب نشینی آب دریای خزر که مزید بر علت چالش های منابع طبیعی شمال شده است، اشاره کرد و افزود: تغییر اقلیم در مازندران سبب شد تا حجم زیادی از برف به دلیل افزایش دمای هوا در ارتفاع به یکباره ذوب شود، از طرفی بارندگیهای سیل آسا به جای نم نم باران هر سال در این خطه شمالی در حال افزایش است.
وی با بیان اینکه موضوع فرونشست در دشت ممنوعه بهشهر و گلوگاه تا منطقه مرکزی نیز از دیگر مشکلات منابع طبیعی است که از سوی کارشناسان مطرح شده است، گفت: بنابر گزارش های ارایه شده به نظر می رسد پای پدیده فرونشست در دشت ممنوعه بهشهر و گلوگاه در شرق استان باز شده است.
کارشناسان حوزه آب و خاک فرونشست را آخرین مرحله از مرگ زمین و وخیمترین مرحله بیابانزایی توصیف میکنند. پدیدهای که پیامد برداشت بیضابطه و زیاد آب از منابع زیرزمینی است. یعنی همان اقدامی که سالهاست در مازندران به شکل گسترده و بدون توجه به هشدارها انجام میشود.
تالاب میانکاله که از دهستان میانکاله در شهرستان بهشهر تا آشوراده در استان گلستان وسعت دارد. این منطقه به دلیل داشتن پهنه آبی مناسب با ذخایر غذایی غنی و آبزیان همه ساله پذیرای بیش از ۳۰ تا ۴۰ گونه از پرندگان مهاجر زمستان گذران و بیش از ۱۰۰ گونه از پرندگان بومی آبزی و کنارآبزی است.
این تالاب با داشتن پناهگاه حیات وحش به مساحت حدود ۲۲ هزار هکتار در حوزه مازندران و تنوع گیاهی از جمله درختان سازیل و انار وحشی که تغذیه برخی پرندگان را تشکیل میدهد توانست بیش از ۵۰۰ گونه جانوری را در خود جای دهد و به نوعی بهشت پرندگان استان نام بگیرد و با این تنوع زیستی به عنوان یکی از ذخیره گاههای زیست کره جهان از سوی سازمانهای جهانی حفاظت از محیط زیست قرار گرفت.
اجرای موفق طرح ترسیب کربن در بهشهر مازندران
مختار پور به اجرای طرح ترسیب کربن در شرق مازندران اشاره کرد و گفت: یکی از راه ها برای مقابله با پدیده بیابان زایی اجرای طرح «ترسیب کربن» است که این طرح در منطقه بهشهر در سطح ۲۰ هزار هکتار در حال اجرا است.
معاون فنی و آبخیزداری حوزه اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران – ساری با بیان این که نتایج اجرای طرح ترسیب کربن در بهشهر نشان داده است که اگر اکوسیستم جنگلی از دخالت های انسانی در امان باشد، نقش بسزایی در اندوخته بلند مدت کربن دارد، گفت: از طرفی شرایط کشاورزی زراعی و باغی در منطقه نیز سبب شد تا خاک جنگل و مراتع دچار آسیب جدی شود.
وی ادامه داد: به طور یقین با انجام مدیریت تلفیقی نظیر زراعت چوب و چراگاه، جلوگیری از ورود بیش از حد دام و انجام حصار کشی علاوه بر ارتقا شاخص کیفیت خاک و تنوع گونه های بومی، جنگل و مرتع به حالت اول خود برگشت خواهد کرد.
این کارشناس آبخیزداری مازندران تصریح کرد: اگر اراضی تحت اجرای طرح ترسیب کربن به درستی و مطابق با اصول فنی با همکاری روستاییان مدیریت شود، کیفیت حاصلخیزی خاک و تولید محصول و در نتیجه ترسیب کربن افزایش خواهد یافت.
مختارپور تاکید کرد: شاید غیرقابل باور باشد که ما به طور جدی در استان مازندران با مقوله فرسایش خاک مواجه هستیم.
به جذب دی اکسید کربن اضافی جو توسط اندام هوایی و زیرزمینی گیاهان مرتعی به منظور کاهش اثرات سوء پدیده گرمایش زمین، ترسیب کربن گفته می شود؛ این پروژه بین المللی مبتنی بر توسعه پایدار روستایی، بهبود معیشت مردم محلی و نیز مدیریت مشارکتی منابع طبیعی است.
استان مازندران حدود ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار مساحت دارد که از این مقدار حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار آن عرصه های طبیعی شامل جنگل و مرتع است.
برای حفاظت و مدیریت عرصه های طبیعی مازندران، ۲ اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری در ساری و نوشهر فعالیت دارند که منطقه ساری حدود ۷۱ درصد و نوشهر حدود ۲۹ درصد این عرصه ها را مدیریت می کند.
استان مازندران در مجموع حدود ۵۴ درصد از عرصه های جنگلی شمال کشور را در اختیار دارد و همچنین نیمی از جنگل های هیرکانی ثبت شده در سازمان جهانی یونسکو در جغرافیای مازندران است.