مجله خبری آباجان
نوشته های مشابه
پناهگاه حیات وحش موته با وسعت ۲۰۰ هزار هکتار در ۱۱۰ کیلومتری شمال غرب شهر اصفهان واقع است. این منطقه که سال ۱۳۴۶ بعنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد، سال ۱۳۶۹ به پناهگاه حیات‌وحش ارتقا یافت.
به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، پاییز امسال نتایج سرشماری وحوش شاخص پارک ملی و پناهگاه حیات وحش موته نشان داد که جمعیت گونه‌های علف خوار این منطقه بویژه آهوی ایرانی کاهش یافته است.
در این منطقه حدود هشت هزار و ۶۰۰ راس از سه گونه علف خوار شامل «آهوی ایرانی»، «کل و بُز» و «قوچ و میش» سرشماری شده که از این میزان، چهار هزار و ۸۰۰ راس، آهوی ایرانی است.
به گفته رییس حیات وحش حفاظت محیط زیست استان اصفهان، شمار آهوی ایرانی در این منطقه نسبت به سال گذشته در حدود یک هزار راس کاهش داشته است. جمعیت آهوی ایرانی پارک ملی و پناهگاه حیات وحش موته پیشتر از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست استان در سال ۱۳۹۹ ۱۱ هزار و ۸۲۵ راس اعلام شده بود.
پارک ملی و پناهگاه حیات وحش موته با مساحت ۲۰۵ هزار هکتار در شمال و شمال غرب استان اصفهان قرار دارد و یکی از مناطق بزرگ و خاص از نظر جمعیت آهوی ایرانی است که در سطح خاورمیانه، بیشترین آمار این گونه جانوری را دارد.
محمودرضا همامی روز سه‌شنبه در گفت و گو با آباجان به نقل از ایرنا افزود: در سال هایی که خشکسالی حاکم است، جمعیت علفخواران بخصوص آهوی ایرانی با کاهش مواجه خواهد بود.
وی افزود: کاهش جمعیت آهو نه‌تنها در اصفهان بلکه در مناطق حفاظت شده کشور نوسان زیاد دارد و چگونگی حفاظت و مدیریت و همچنین خشکسالی از دلایل این نوسانات است.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: پاییز امسال در استان بارش‌های در خوری نداشته‌ایم اما زمستان پیش روست و معلوم نیست تا پایان سال خورشیدی میزان بارندگی‌ها چقدر باشد اما بره‌های آهوها اردیبشهت به دنیا می‌آیند و نتیجه تاثیر کیفیت بارندگی امسال بر جمعیت آهوها، در سرشماری سال دیگر مشخص می شود.
همامی افزود: کاهش جمعیت آهوها در سرشماری امسالِ پارک ملی موته احتمالا متاثر از وضعیت خشکسالی سال گذشته و کمتر ناشی از مسائل مدیریتی و حفاظتی بوده است.
وی یادآور شد: تعداد محیط بانان و امکاناتی از قبیل موتورسیکلت و خودروهای در اختیار آنان از عواملی برشمرده می‌شود که در نظارت، کنترل و پایش بهتر منطقه تاثیرگذار است.
پارک ملی و پناهگاه حیات وحش موته اکنون توسط ۱۲ محیط‌بان بطور نوبتی پایش می‌شود.
همامی در باره تبعات خشکسالی بر جمعیت آهوی ایرانی گفت: برخلاف جَبیر که به زمین‌های کشاورزی نزدیک نمی‌شود و در مناطق بیابانی دوردست پراکنش دارد، آهوی ایرانی در خشکسالی معمولا به مناطق زیستگاه انسانی بخصوص مناطق کشاورزی و جایی که علوفه باشد، نزدیک می شود و این یکی از تهدیدات ناشی از خشکسالی برای جمعیت آهوی ایرانی است که آنها را با خطر شکار هم مواجه می‌کند.
این کارشناس مدیریت زیستگاه گفت: منابع آب برای آهوی ایرانی بسیار مهم است اما در مناطق حفاظت شده، این مشکل را مدیریت و آبشخورهای مصنوعی ایجاد می کنند.
همامی افزود: اصفهان یکی از بهترین استان‌ها برای اقدامات مدیریتی و حفاظتی در کشور محسوب می شود به همین دلیل هم یکی از بهترین مناطق را برای زیست آهوی ایرانی دارد.
وی افزود: سه منطقه «پارک ملی و پناهگاه حیات وحش موته»،«پارک ملی و پناهگاه حیات وحش قمیشلو» و «پارک ملی و پناهگاه حیات وحش کلاه قاضی» جمعیت های قابل توجهی از آهوی ایرانی دارند و «منطقه حفاظت شده کهیاز» هم تا حدی، از جمعیت قابل قبولی از این گونه برخوردار است.
به گفته همامی، در پناهگاه حیات وحش کلاه قاضی با وجود جزیره ای شدن این منطقه بر اثر توسعه معادن، شهرها و جاده‌ها، همچنان جمعیت خوبی از آهوی ایرانی وجود دارد گرچه نسبت به سال های قبل جمعیت این گونه کم شده است.
به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، چهار گونه آهو در ایران زیست می‌کند، آهوی ایرانی، جَبیر، آهوی کوهی و آهوی شنی که آهوی ایرانی گونه غالب آنهاست.
جمعیت آهوی ایرانی در یک قرن اخیر بدلایل متعدد رو به کاهش گذاشته و اکنون پارک ملی پناهگاه حیات وحش موته، پارک ملی و پناهگاه حیات وحش قمیشلو و پارک ملی و حیات وحش کلاه قاضی در استان اصفهان، بیشترین شمار آهوی ایرانی را به خود اختصاص داده اند.
خشکسالی و تبعات آن از جمله نزدیک شدن آهوی ایرانی به مزارع، تلف شدن در گذر از جاده‌ها و افزایش شکار در اثر نزدیک شدن به زیستگاه‌های انسانی، بیم از دست رفتن تعداد بیشتری از جمعیت آهوی ایرانی را بیشتر می‌کند.
پارک ملی و پناهگاه حیات وحش کلاه قاضی، قمیشلو و موته، پناهگاه حیات وحش عباس‌آباد، خارو و کوه بزرگی و یخاب، منطقه حفاظت شده کرکس، کهیاز، قمصر و برزک و دالانکوه، اثر طبیعی ملی سپاهان، تالاب بین المللی گاوخونی، مناطق چهارگانه تحت مدیریت حفاظت محیط زیست استان اصفهان هستند.
