ضعف معماری امنیتی اروپا در دوران پس از جنگ اوکراین

به گزارش روز یکشنبه آباجان به نقل از ایرنا، این رسانه آمریکایی نوشت: با گذشت چند ماه از انتخاب دونالد ترامپ در آمریکا، جنگ اوکراین پایان نیافته و درحال تشدید است. طرح های صلح مختلفی برای مذاکره از سوی آمریکا، روسیه و اوکراین در رسانه ها ارائه شده که همپوشانی کمتری دارند. بی اعتمادی به روسیه غالب است و امری مورد انتظار است.

نگرانی از این که آمریکا با روسیه وارد توافق شود، موضوعی فراگیر و مخرب است. بخشی از این مشکل به دلیل پیچیدگی بین سه اقدام بهم پیوسته و در عین حال جداگانه و ضروری برای پایان دادن جنگ وجود دارد: ورود به مذاکرات، توافق بین روسیه و اوکراین و ایجاد معماری امنیتی بعد از جنگ در اروپا برای حفظ توافقات.

بعید است که مذاکرات آمریکا و روسیه بعد از تحلیف ترامپ، منجر به توافق با روسیه بدون همکاری اروپا و اوکراین شود. حتی اگر مذاکرات آغاز شود، اگر اوکراین و اروپا در فضای بعد از جنگ احساس امنیت نکنند، جنگ می تواند همچنان ادامه یابد و تشدید شود.

نگرانی از تنبیه یا ترک آمریکا در صورت فقدان همکاری اروپا و اوکراین نیز موضوعی است که نمی توان از آن چشم پوشید و راه حل جلوگیری از این وضعیت، مذاکرات مستقیم بین آمریکا و اروپا و تعامل فعال است.

نشنال اینترست، مذاکرات درباره مسائل سیاسی، ارضی و فرهنگی بین اوکراین و روسیه را مهم خواند اما مهمترین نگرانی اروپا و اوکراین را تضمین جلوگیری از آغاز دوباره جنگ توصیف کرد و نوشت: روسیه نیز ممکن است همین نگرانی را درباره اوکراین و غرب داشته باشد.

این رسانه افزود: ساختار امنیتی پساجنگ در اروپا، کلید دستیابی به توافقی پایدار در اوکراین است. غرب باید قبل از مذاکره با روسیه، درباره اقدامات بازدارندگی و ایجاد انگیزه برای برای حفظ هرگونه آتش‌بس توافق کند. با وجود حمایت غرب از اوکراین از زمان آغاز جنگ در این کشور، معماری امنیتی معتبری برای بازدارندگی در دوران پس از جنگ ایجاد نشده است.

نشنال اینترست در ادامه آورده است: در غرب، بین میزان آسیب‌پذیری‌ امنیتی، تحمل ریسک های شدید و توان نظامی کشورها ناهماهنگی وجود دارد. آسیب پذیری کشورهایی که نزدیک مرز روسیه قرار دارند (کشورهای نوردیک، بالتیک و لهستان) در بالاترین میزان است، در حالی که توانایی نظامی آنها ضعیف ترین است و کمتر از ۵ درصد از کل هزینه های دفاعی ناتو را تشکیل می دهد. سایر کشورهای اروپایی کمتر در برابر روسیه آسیب پذیر هستند، اما توانایی بیشتری دارند، به طوری که هزینه های دفاعی آنها ۳۰ درصد از کل بودجه ناتو را تشکیل می دهد.

آمریکا توانمندترین کشور است که کمترین آسیب پذیری را در برابر روسیه دارد و تقریباً دو سوم هزینه های دفاعی ناتو را به خود اختصاص می دهد. آمریکا و اروپا برای عبور از این تناقض ها، تنها در صورتی می توانند در مورد تقسیم مسئولیت های خود در دوران پس از جنگ به توافق برسند که بتوانند نگرانی های امنیتی خود را با قابلیت ها و تحمل ریسک خود تطبیق دهند.

نشنال اینترست خاطرنشان کرد: در بازه زمانی بین سپتامبر و نوامبر ۲۰۲۴ (شهریور تا آذر)، بیش از ۳۵ کارشناس و مقام آمریکایی، اتحادیه اروپا، اروپای غربی، اروپای مرکزی و کشورهای خط مقدم از جمله اوکراین، برای شناسایی نگرانی ‌های امنیتی پس از جنگ اوکراین و تشخیص نقاط اشتراکات و تفاوت های بین این کشورها رایزنی کردند.

اولین نکته ای که مورد توجه آنها قرار گرفت این بود که رویکرد ترامپ به جهان بازتابی از واقعیت های آمریکا است که همواره با اولویت های اروپا و اوکراین همسو نیست.

کارشناسان آمریکایی موضوعات زیر را به عنوان نگرانی در فضای بعد از جنگ اوکراین در اولویت قرار دادند: جلوگیری از جنگ هسته ای با روسیه در میان مدت و بلندمدت، کاهش حمایت روسیه و روابط با دشمنانش (مانند کره شمالی، ایران و چین) و محدود کردن حملات هیبریدی به زیرساخت های آمریکا در عرصه داخلی و بین المللی. به نظر می رسد این نگرانی ها اساساً با آنچه که دولت جو بایدن بیان کرد یا آنچه معاون رئیس جمهوری کامالا هریس معاون او در صورت انتخاب شدنش در اولویت قرار می داد، تفاوتی ندارد.

دومین موضوعی که مورد توجه قرار گرفت این بود که سه نگرانی اصلی آمریکا درباره روسیه بعد از جنگ شامل هیچ تهدیدی در اروپا نمی شود. این موضوع اهمیت حائز اهمیت است و بازتاب شکل و مقیاس هرگونه تعاملی از سوی آمریکا در آینده در امنیت پس از جنگ در اروپا است.

سومین موضوع این بود که اروپای پس از جنگ به احتمال زیاد بر تحریکات کوچک روسیه با هدف سنجیدن اعتبار ناتو متمرکز خواهد ماند. هم کارشناسان آمریکایی و هم اروپایی، تهاجم تمام عیار روسیه به خاک ناتو را پیش بینی نکردند، زیرا چنین اقدامی برای روسیه هم پرهزینه و هم پرخطر خواهد بود.

با این حال، کشورهای نزدیک مرز روسیه، در برابر اقدامات تحریک آمیز آسیب پذیرتر تلقی می شوند. در حالی که چنین رویدادی در کوتاه مدت بعید است، اما در میان مدت و بلندمدت کاملاً غیرقابل قبول نیست. در همین حال، گروه‌های اروپای غربی و مرکزی نسبت به خستگی احتمالی از جنگ که تعهدات بلندمدت برای بازدارندگی معتبر و حمایت پایدار از اوکراین در دوره پس از جنگ را تضعیف می‌کند، ابراز نگرانی کردند.

نشنال اینترست، تنها نگرانی مشترک در مورد روسیه در غرب را ادامه حملات هیبریدی عنوان کرد و نوشت: بسته به اینکه جنگ با آتش بس عملی به پایان برسد، حملات ترکیبی مانند خرابکاری و جنگ سایبری می تواند برای آمریکا و اروپا همچنان به عنوان یک موضوع نگران کننده باقی بماند. با این حال، شدت و ماهیت این حملات احتمالاً بین آمریکایی ها و اروپایی ها متفاوت خواهد بود.

این گزارش افزود: آمریکا و اروپا می توانند در مورد مسائل کلیدی مانند جلوگیری از فروپاشی اوکراین، محافظت از کشورهای خط مقدم ناتو در برابر تجاوزات آینده، کاهش اقدامات بی ثبات کننده هیبریدی (ترکیبی) و محدود کردن حمایت روسیه از کشورهایی مانند ایران و کره شمالی، نقاط مشترکی پیدا کنند. آن‌ها باید راه‌هایی برای همکاری مؤثر در زمانی که شکاف‌ها در ارزش‌ها و رویکردهای نهادی در حال افزایش است، بیابند.

آمریکا و اروپا برای کمک به مذاکرات روسیه و اوکراین و تسهیل توافق بین آنها باید در زمینه یک راهبردی دووجهی شامل حفظ قدرت دفاعی اوکراین برای اهداف بازدارندگی دربرابر هر گونه نقض توافقی از سوی روسیه در آینده و ساختار بازداندگی در اروپا به منظور افزایش هر گونه تهاجم روسیه در آینده به ناتو توافق کنند.

این رسانه در پایان خاطرنشان کرد: اروپا نباید تعجب کند اگر واشنگتن برنامه خود را با مسکو دنبال کند. این امر مستلزم مدیریت انتظارات و آمادگی برای مواقعی است که منافع آمریکا از منافع اروپا متفاوت است. چالش پیش روی اروپا تقسیم بندی مسائل و ایجاد مقررات جدید در روابط به منظور به حداقل رساندن آسیب ها است. مسئله اجتناب ناپذیر برای اروپا، حفظ استقلال بیشتر است اما این که آیا واشنگتن آن را خواهد پذیرفت معلوم نیست.