صنعت هوانوردی کشور نیازمند بازمعماری است/ لزوم حل مسائل اقتصادی این صنعت

به گزارش خبرنگار اقتصادی آباجان به نقل از ایرنا، «حسین پورفرزانه» امروز (سه شنبه) در نشست خبری در جریان هشتمین نمایشگاه بین‌المللی حمل و نقل و لجستیک در محل مصلای تهران افزود: امروز آوردن هواپیما قطعات یا متخصصان صنعت هوایی به کشور راحت‌تر از حل مسائل مالی صنعت هوایی است و در این راستا نیازمند صندوق‌های متمرکز هستیم.

وی بیان‌داشت: مشکلات مالی سبب شده تا ایرلاین‌ها و شرکت‌های هواپیمایی آسیب ببینند.

پورفرزانه اظهارداشت: اقتصاد صنعت هوایی مهمتر از موضوع تحریم قطعه یا هواپیما است و آسیب اصلی به اقتصاد این صنعت وارد شده است.

وی ادامه داد: تحریم‌ها سبب پیر شدن صنعت هوایی کشور شده و اکنون متوسط عمر ناوگان هواتیی کشور بیش از ۲۷ سال است.

سرپرست سازمان هواپیمایی کشوری اضافه کرد: هرچند محدودیتی برای آوردن هواپیما به کشور نداریم، اما بهره‌مندی شرکت‌های هواپیمایی و سرمایه‌گذاران از منابع مالی محدود شده است.

وی خاطرنشان کرد: در حالی که سرمایه‌گذار ایرانی با رقمی حدود چهار تا پنج میلیون دلار نقد، هواپیمای با عمر بالای ۲۷ سال وارد می‌کند و پس از آن هزینه‌های زیادی انجام می‌دهد تا آن هواپیما سرپا و آماده به کار شود، اما در خارج از کشور با همین رقم ۱۰ درصد پول یک هواپیمای ۵۰ میلیون دلاری پرداخته می‌شود و باید گفت تحریم‌ها ستون‌های سرمایه‌گذاری کشورمان را تحت فشار قرار داده است.

پورفرزانه در ادامه در پاسخ به پرسشی در خصوص رای دیوان عدالت اداری برای نرخ بلیت پروازها ،اظهار داشت: رای دیوان این مساله را به طور شفاف مشخص کرده است و تصمیم عاقلانه و عادلانه‌ای بود.

وی خاطرنشان کرد: اقتصاد زمانی که دستوری شود، آسیب زا خواهد شد، معتقدیم عرضه و تقاضا باید تعیین کننده نرخ بلیت پروازها باشد و دولت نیز در این میان نظارت عالی و مسئولیت رگولاتوری داشته باشد.

این مقام مسئول، یکی از پارامترهای تعیین کننده نرخ بلیت را سوخت هواپیما برشمرد و گفت: با توجه به نرخ فعلی سوخت، میزان اثرگذاری آن در نرخ بلیت کمتر از ۲ درصداست و چنانچه افزایش قیمت سوخت اجرایی شود این سهم به ۱۰ تا ۱۱ درصد قیمت بلیت خواهد رسید.

وی تعداد هواپیماهای فعال کشور را ۸۵ فروند برشمرد و افزود: تعداد ۱۳۰ تا ۱۴۰ فروند هواپیما به صورت متغیر به ارائه خدمات پرواز می‌پردازند، با این حال تاکید می‌کنم آوردن هواپیماهای جدید به ناوگان هوایی کافی نیست و باید بتوانیم اقتصاد صنعت هوانوردی را اصلاح کنیم.