به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، در ۸ سال دفاع مقدس واقعیتی که کمتر به آن پرداخته شده است شهیدان پرستاری هستند که پس از رزمندگان یکی از بیشترین اقشاری که شهیدتثدیم کرده است پرستاران شهید هستند.
در تقویم ملی ما سالروز ولادت حضرت زینب (س) روز پرستار نامگذاری شده است، این روز یادآور بردباری و متانت بانوی صبر حضرت زینب (س)در واقعه کربلا و سرمشق زندگانی آزادگان جهان است.
ایثار و جانفشانی پرستاران و پزشکان درجنگ تحمیلی گواه تاریخ ایران است.پرستارانی که هرگز بین مجروحان ایرانی و زخمی های دشمن براساس اخلاق اسلامی و انسانی تفاوتی قائل نشدند.
امروز پنج شنبه هفدهم آبان ماه به مناسبت ولادت حضرت زینب (س) و روز پرستار، همسر شهید جاویدالاثر علیرضا طهماسبی ازندریانی که از پرستاران مناطق عملیاتی اهواز و سنندج در ۸سال دفاع مقدس است در گفت وگو با خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا اظهار داشت: در ۸سال دفاع مقدس پرستار بیمارستان فیروزآبادی شهرستان ری بودم و در مدتی که همسرم در مناطق عملیاتی فکه، مریوان و شرهانی حضور داشت به مناطق عملیاتی اهواز و سنندج اعزام شدم.
خانم پاشنگ همسر شهید والامقام علیرضا طهماسبی افزود: در سال ۱۳۶۴ یک ماه در بیمارستان اهواز مشغول خدمت رسانی به مجروحین جنگ تحمیلی بودم و در سال ۱۳۶۵ زمانی که ۳ماهه احسان پسرم را بارداربودم به بیمارستان اهواز اعزام شدم و پس از مدتی نیز با تولد تنها فرزند شهید در سال ۱۳۶۶ به مدت ۲ماه دربیمارستان سنندج مشغول مداوای مجروحین جنگ بودم که در این مدت فرزند ایشان نزد مادرم و اعضای خانواده نگهداری می شد.
پرستار با غیرت اهل شهر ری با بیان خاطراتی از حمله موشکی سال۶۴ محله دولت آباد شهر ری افزود: شب وحشتناکی بود، آن روز در بیمارستان فیروزآبادی شهر ری کشیک شب بودم و این شهر به دلیل مجاورت با پالایشگاه نفت تهران بارها مورد اصابت موشک های رژیم بعث قرار می گرفت و مناطقی از محله دولت آباد شهرستان ری در سال ۶۴ مورد اصابت قرارگرفت، که درآن شب تمامی مجروحان به این بیمارستان که نزدیک ترین مرکز درمانی به این محله بود منتقل شده بودند.
وی تصریح کرد: یک اتاق بزرگ در مرکز اورژانش وجود داشت که آن را تخلیه و کودکانی که از زیر آوار نجات پیدا کرده بودند و والدین آنها به شهادت رسیده بودند در آن اتاق مستقر کردیم و تعدادی از مجروحین را مداوا و برخی از آنها به فیض شهادت نائل شدند و هیچ گاه خاطره ی آن شب وحشتناک که تا صبح در اورژانس می دویدیم از خاطرم نمی رود.
شهید جاویدالاثر علیرضا طهماسبی ازندریانی در ۲۵ شهریور ماه سال ۱۳۴۵ متولد شد. وی از لشکر ۷۷ پیاده خراسان، ارتش جمهوری اسلامی ایران به عنوان تک تیرانداز به سرزمین های حق علیه باطل دوران جنگ تحمیلی اعزام و در ۲۱ تیرماه سال ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی شرهانی جاویدالاثر شد و تاکنون پیکر این شهید به آغوش خانواده اش بازنگشته است و سنگ مزار یادمان این شهید والامقام در جوار آستان مقدس امامزاده عبداله(ع) شهرری واقع شده است .
۳۱ شهریور ماه ۵۹، حمله هوایی و زمینی عراق به فرودگاهها و مرزهای کشور منجر به دفاعی شد که هشت سال طول کشید و بدین سان بود که همه اقشار برای دفاع از کشور بسیج شدند.
پرستاران نیز یکی از اقشاری بودند که نه فقط به خاطره عقیده و باورشان، بلکه به دلیل تعهد و قسمی که خورده بودند، وارد میدان شده و با لباس سپید رزم، در زیر خاکریزها و زیرزمینها، برای نجات جانها همت کردند.
حکایت آنها فقط به نجات جان مجروحان جنگ ختم نشد و با تخطی عراق از معاهدات حقوق بشر در طول جنگ و بنابر اعلام مسوولان مربوطه، بیش از ۲۰۰ پست امدادی و ۱۵۰ اورژانس و چندین بیمارستان ایران مورد اصابت موشکها و گلولهها قرار گرفت و بیش از ۴۰۰۰ نفر از کادر درمانی، امدادگر، پرستار و پیراپزشک به شهادت رسیدند. اما این گلوله بارانها چه در پشت جبهه و چه در میدان نبرد، باعث نشد که سپیدپوشان دست از حرفهشان بردارند.
شهرستان ری با تقدیم ۳۰۰۰ شهید و ۹۳ مفقودالاثر ۷۳۰۰ جانباز، ۴۸۶ آزاده نقش بسزایی در فرهنگ ایثار و شهادت این منطقه ایفا نموده است.
شهرری مرکز شهرستان ری در جنوب استان تهران و به نام قبله تهران شهرت دارد.