کِی بخوریم به جای چه بخوریم؛ مدیریت دیابت با تدقیق زمان خوردن

به گزارش گروه علمی آباجان به نقل از ایرنا از وبگاه مِدیکال اِکسپرس، دیابت نوع ۲، یک بیماری مزمن است که با سطح بالای گلوکز (قند) خون مشخص می‌شود و خطرهای جدی برای سلامتی در پی دارد؛ بیماری قلبی، نارسایی کلیه و مشکلات بینایی از آن جمله هستند.

رعایت رژیم غذایی مناسب در کنار ورزش و دارو به افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک می‌کند قند خون خود را مدیریت می‌کنند؛ اما پژوهشگران استرالیایی در پژوهش جدید خود به تأثیر محدودیت زمانی غذا خوردن بر سطح گلوکز خون پرداختند؛ یعنی به جای تمرکز بر نوع یا مقدار خوراکی، به زمانِ خوردن توجه کردند و دریافتند تأثیر این اقدام مشابه دریافت رژیم غذایی از یک متخصص تغذیه متبحر است با این تفاوت که ساده و در دسترس است، تداوم آن ممکن است و به افراد انگیزه می‌دهد تغییرات مثبت دیگری نیز در زندگی خود ایجاد کنند.

غذا خوردن در زمان محدود، که به عنوان رژیم غذایی ۱۶:۸ نیز شناخته می‌شود، در حدود سال ۲۰۱۵ میلادی برای کاهش وزن رواج یافت. براساس پژوهش‌های صورت‌گرفته، این روش برای مدیریت گلوکز خون افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز راهی مؤثر است.

غذا خوردن در زمان محدود به معنای این است که به جای تمرکز بر آنچه می‌خوریم، زمان غذا خوردن خود را محدود کنیم؛ مثلاً می‌توان بین ساعت ۱۱ صبح تا ۷ بعد از ظهر از خوراکی‌ها استفاده کرد و در باقیمانده ساعات روز از خوردن خودداری کرد؛ این روش احتمالاً به طور طبیعی به کم‌خوری منجر می‌شود.

با این کار بدن از زیر بار وظیفه هضم مداوم غذا رها می‌شود. با استفاده از این روش، غذا خوردن با ریتم‌ شبانه‌روزی هماهنگ می‌شود که احتمالاً به تنظیم متابولیسم و بهبود سلامت کلی بدن کمک می‌کند.

این روش احتمالاً برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ دارای مزایایی خاص است. قند خون این افراد معمولاً صبح‌ها در بالاترین میزان قرار دارد. به تعویق انداختن خوردن صبحانه به بدن فرصت می‌دهد با انجام فعالیت‌های فیزیکی سطح گلوکز خود را کاهش دهد و برای دریافت اولین وعده غذایی روزانه آماده شود.