مجید نظامی سرپرست انجمن پاراتیراندازی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره کمیت و کیفیت برگزاری مسابقات تیراندازی در جشنواره فرهنگی ورزشی جوانان پارالمپیکی اظهار داشت: در این جشنواره ۲۸ نفر شامل ۲۰ دختر و ۸ پسر از ۸ استان حضور داشتند. ما بیشتر این نفرات را در مسابقات قهرمانی کشور در سال گذشته دیده و در جریان شرایط آنها بودیم. چند نفر هم جدید بودند که آمدند و کلاسبندی شدند. ضمن اینکه دو، سه نفر را از تپانچه به تفنگ و بالعکس تغییر رشته دادیم.
وی با بیان اینکه پرسش نامه روانشناختی هم بین این ورزشکاران توزیع شده و از این حیث نیز مورد ارزیابی قرار گرفتندف ادامه داد: بچههایی که قابلیت دارند، از روز ۲۵ آبان به همراه مربیان استانیشان به یک اردوی آموزشی سه روز در زنجان دعوت میشوند. سپس این نفرات در قالب طرح گلخانهای زیر رصد قرار میگیرند و آنها را به صورت گلخانهای تحت نظر و بررسی و آموزش داریم تا پشتوانه خوبی برای پارالمپیک بعدی پیدا کنیم.
نظامی درباره عدم حضور رشته پاراتیراندازی در بازیهای پاراآسیایی جوانان عنوان کرد: همین که جشنواره استعدادیابی برگزار شد و آن رشتههایی که در پاراآسیایی هم شرکت ندارند، دیده شدند، این نشان میدهد که کمیته پارالمپیک و فدراسیون جانبازان و توانیابان این نگاه را دارند که به آنها توجه کنند، اما همیشه کمبود منابع مالی باعث میشود که اردوهای مستمر نه تنها در بخش جوانان بلکه در بخش بزرگسالان هم نداشته باشیم تا استعدادها حداقل در اردوهای پاره وقت شرکت کنند. البته با تغییر رویکردی که مسئولان کمیته و فدراسیون جانبازان دارند، امیدواریم که این تغییر نگاه و روند همراه با حمایت حامیان مالی باشد و بتوانیم یک کار جدید و نو را شروع کنیم.
سرپرست انجمن پاراتیراندازی گفت: متاسفانه سالیانه چند ده هزار نفر به دلیل حوادثی همچون تصادف و … به جامعه معلولان اضافه میشوند؛ چیزی که جوامع پیشرفته و توسعه یافته خیلی از این شرایط برخوردار نیستند. برای مثال ژاپن که اتومبیلهای ایمن، فضای کار ایمن و … دارد، چگونه باید معلولان زیاد داشته باشد؟ در واقع اینگونه کشورها محدودیت در انتخابات نفرات دارند و نمیتواند استعداد جدید در سطح گسترده پیدا کنند.
وی خاطرنشان کرد: اگر ما نگاه وظیفه محور داشته باشیم، وظیفهمان این است که این بچهها و افراد معلول را وارد فضای ورزش کنیم و از این طریق انگیزه بدهیم و امیدوارشان کنیم و جامعه نیز از سایر توانمندیهای آنها استفاده کند. ما در بین همین افراد معلول مترجم، وکیل و … داریم که اگر ورزش نبود، از خانه بیرون نمیآمدند و ادامه تحصیل نمیدادند. خیلی از اینها به بهانه ورزش وارد جامعه شدند و به موفقیت رسیدند. به همین دلیل اگر نگاهمان وظیفه محور باشد، باید برای توسعه همگانی ورزش در این قشر تلاش کنیم. نگاه نتیجه محور نیز از نگاه وظیفه محوری گرفته میشود که نتیجه بگیریم. ما تا مرحله استعداد یافتن را انجام دادیم و سوال این است که آیا پرورش این استعدادها نیاز به نگاه ویژه ندارد؟ قطعاً دارد. پرورش استعدادها مهمتر از یافتن استعدادهاست. چه بسا استعدادهایی پیدا میکنیم که با عدم وجود امکانات، تجهیزات و فرصت ندادن به آنها، شرایطشان را حتی بدتر میکنیم و سرخوردهتر میشوند. پس نگاهمان به استعداد پروری باید خیلی جدی و دقیق باشد و سرمایهگذاری کنیم.
نظامی تصریح کرد: ورزش پاراتیراندازی یک رشته ورشکسته در کشور ما است. در واقع این رشته همه عواملی که ملاکهای ورشکستگی هستند را دارد. دانش فنی استانها و تجهیزات فنی ما ضعیف است. آخرین سلاح هایی که به استانها داده شده، بیش از ۲۰ سال قبل بوده و از آن به بعد هیچ سلاح جدیدی به استانها داده نشده است. ضمن اینکه تجهیزات روز الکترونیکی هم داده نشده است. باید به گران بودن تجهیزات هم اشاره کنم. قیمت هر قوطی ساچمه بیش از ۱٫۲ میلیون است که فقط کفاف یک هفته تمرین را میدهد. مگر مستمری دریافتی یک معلول از بهزیستی چقدر است؟ اگر خانوادهای توان مالی نداشته باشد و حمایت مالی از این ورزش نشود، کمتر خانوادهای میتواند در آن سرمایهگذاری و فرزندش را حمایت کند، به همین دلیل این رشته نیازمند توجه ویژه است.
سرپرست انجمن پاراتیراندازی گفت: ما باید نگاه ویژهتری به این ورزش از بُعد تجهیزات، حمایت، امکانات و … داشته باشیم. تلاش میکنیم با برگزاری دورههای مربیگری، بُعد مربوط به دانش فنی مربیان را برطرف کنیم تا این دانش افزایی صورت بگیرد، اما فقط دانش فنی از دست ما برمیآید. اگر فدراسیون و کمیته پارالمپیک بتوانند حمایت کنند و تجهیزات ارزان قیمت را در اختیار خانوادهها قرار بدهند و زیرساختها فراهم شود، این رشته جان میگیرد؛ وگرنه تعداد فعالان این رشته شاید به اندازه انگشتان دو دست برسد.
نظامی در پایان درخصوص حضور این ورزشکاران جوان در بازیهای پاراآسیایی ۲۰۲۶ ناگویا و پارالمپیک ۲۰۲۸ لسآنجلس و شانس مدالآوری آنها گفت: از این نفرات حداقل سه نفر میتوانند در ترکیب تیمهای اعزامی قرار بگیرند. برای المپیک بعدی هم اگر امکانات در اختیارشان باشد، پنج نفر قابلیت حضور در پارالمپیک را دارند. اینها داشتههای کل کشور هستند. ورزشکاران ۲۰ استان در این جشنواره حضور نداشتند. این نشان دهنده آن است که نگاه به آیندهنگری این رشته نبوده است. این بچهها قابلیت لازم را دارند، اما برای موفقیتشان شرط لازم است؛ این شرط فقط بالا بردن دانش فنی نیست و اگر حمایت شوند، میتوانند دو مدال در ناگویا بگیرند.
انتهای پیام/