مجله خبری آباجان
Related Articles
به گزارش خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا، ناایمن بودن هم مانند بیماری است که به جان بیمارستان‌های پایتخت افتاده است اما گویا کسی به فکر علاج این بیماری نیست و شاید آتش‌سوزی بیمارستان‌های گاندی و شریعتی درس عبرتی نشده است که هنوز این تعداد بیمارستان ایمنی کافی نداشته و برای ایمنی‌بخشی به این مراکز درمانی اقدامی نمی‌شود.
آیا باز هم می‌خواهیم که زندگی هزاران نفر از افرادی که از این بیمارستان‌های سطح شهر تهران استفاده می‌کنند به خطر بیفتد، آیا تعطیلی بیمارستان مهم است یا اتفاقات ناگواری همچون آتش‌سوزی و تخریب به یکباره این بیمارستان‌ها و جان‌هایی که زیر آوار یا آتش از دست می‌روند و مصدومان احتمالی که تا سال‌های سال باید زجر بیماری را در این گونه بیمارستان‌ها به تَن داشته باشند. کدام یک بهتر است نوسازی و بهسازی یا خدایی نکرده مگر بیماران و مراجعه به این بیمارستان‌ها.
اطراف بیمارستان‌های تهران که قدم بزنید هزاران نفر را در حال مراجعه به این مراکز درمانی می‌بینید شاید باورش سخت باشد که اگر روزی بیمارستانی مانند امام خمینی، بوعلی و لولاگر در تهران شاهد آتش‌سوزی یا تخریب بخشی از آن باشد تعداد زیادی از مردم زیر آوار باقی خواهند ماند. اما چه بهتر که ایمن‌سازی این بیمارستان‌ها در اولویت مسئولان مربوطه باشد تا دیگر شاهد اتفاقات این چنینی نباشیم.
نگاهی به تاریخچه تاسیس هفت بیمارستان ناایمن در تهران
هفت بیمارستان مهم تهران به دلیل ناایمن بودن اکنون در معرض انواع خطر قرار دارند نیم‌نگاهی به زمان تاسیس بیمارستان‌هایی همچون امام خمینی، سینا، بوعلی، فیاض‌بخش، رسول اکرم، لولاگر و شهدای یافت‌آباد خالی از لطف نیست زیرا قدمت بالای این ساختمان‌ها همه چیز را فاش می‌کند.
بیمارستان امام خمینی در سال ۱۳۱۵ در مساحت ۲۳۵ هزار و ۵۱۹ مترمربع ساخته شده است. همین موضوع نشان می‌دهد که به واسطه عمر ۷۸ ساله یعنی نیم قرن باید بازسازی و تخریب کامل آن صورت گیرد تا با جان مردم بازی نشود تا شاید روزی شاهد خطرات احتمالی برای مردم نباشیم.
بیمارستان سینا تهران به عنوان یکی از قدیمی‌ترین بیمارستان‌های این کلانشهر از سال ۱۲۵۱ خورشیدی افتتاح شد که در واقع یکی از بزرگترین و قدیمی‌ترین بیمارستان‌های ایران به حساب می‌آید که این موضوع هم قدمت ۱۵۲ ساله این بیمارستان را نشان می‌دهد. نگاهی به این قدمت ضرورت بازسازی آن را بیشتر از پیش می‌کند.
بیمارستان بوعلی تهران نیز در دهه ۱۳۳۰ به بهره‌برداری رسید یعنی این بیمارستان نیز عمری ۷۳ ساله دارد، این بیمارستان نیز به دلیل نداشتن ایمنی کافی چندین بار تذکر برای تخلیه و تعطیلی از سوی سازمان‌های متولی حوزه بحران دریافت کرده زیرا این بیمارستان هم در حال رسیدن به یک قرن فعالیت مستمر است.
بیمارستان فیاض‌بخش تهران نیز مقدمات ساخت آن در سال ۱۳۳۵ آغاز شده و به طور رسمی در سال ۱۳۳۶ افتتاح شده است. ۶۸ سال فعالیت با بیش از نیم قرن نشان از ناایمن بودن این بیمارستان نیز دارد شاید اگر به تاریخچه این بیمارستان‌ها نیم‌نگاهی شود بهتر بتوان برای نوسازی و تعطیلی آنها اقدام کرد.
بیمارستان رسول اکرم پایتخت نیز به عنوان بزرگترین مجموعه آموزشی، بهداشتی و درمانی غرب تهران با حدود ۷۰۰ تخت، از سال ۱۳۴۳ در تهران احداث شده است. ۶۰ سال فعالیت ثمره روزهای پُرکار این بیمارستان را نشان می‌دهد و باید پس از بیش از نیم قرن فعالیت چاره‌ای برای بازسازی و ایمنی‌بخشی به این مرکز درمانی داشت.
بیمارستان لولاگر نیز در سال ۱۳۱۲ در ابتدا به عنوان نواخانه فعالیت رسمی خود را آغاز کرده است که سال‌های فعالیت این بیمارستان قدیمی هم در حال تبدیل شدن به یک قرن دارد زیرا ۹۱ سال از ساخت این بیمارستان در تهران می‌گذرد که همین موضوع هم قدمت بالا و ناایمن بودن آن را نشان می‌دهد.
بیمارستان شهدای یافت‌آباد تهران هم در سال ۱۳۴۰ برای ارائه خدمات درمانی در این شهر وقف شد، در سال ۱۳۵۴ به عنوان مرکز بازپروری معتادان زیر نظر انجمن توانبخشی ایران شروع به فعالیت کرد و در نهایت از سال ۱۳۵۸ به عنوان بیمارستان عمومی در تهران ادامه کار خود را داشته است. قدمت این بیمارستان نیز ۶۳ سال است.
دوسوم بیمارستان‌های تهران پُرخطر است
هنگامی که مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهر تهران اعلام کرد که تنها ۵۲ بیمارستان توسط آتش‌نشانی تایید ایمنی گرفته و در ارزیابی‌های انجام شده بیشتر از دو – سوم از مجموع ۱۸۹ بیمارستان در تهران یعنی ۱۲۵ بیمارستان در پایتخت پُرخطر است باید به این موضوع فکر کرد که ممکن است روزی این بیمارستان‌ها یا تخریب می‌شوند و یا در آتش‌سوزی ناگهانی خواهد سوخت.
قدرت‌الله محمدی همچنین درباره ایمن‌سازی بیمارستان‌های شهر تهران افزود: طبق اعلام وزارت بهداشت ۱۸۹ بیمارستان در شهر تهران داریم که تنها ۵۲ بیمارستان توسط سازمان آتش‌نشانی تایید شده و ۱۲۵ ساختمان در ارزیابی ما جزو ساختمان‌های پُرخطر محسوب می‌شود. ساختمان‌های پُرخطر یعنی استانداردهای کافی برای ایمنی‌سازی را نگرفته‌اند.
براساس آمارهای موجود اکنون بیمارستان‌های امام خمینی(ره)، سینا، بوعلی، شهدای یافت‌آباد، فیاض‌بخش و رسول اکرم(ص) در لیست ساختمان‌های بحرانی از لحاظ ایمنی حریق قرار دارند که هنوز رفع خطر نشده که به گفته مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران، این بیمارستان‌ها شرایط بحرانی دارند که تذکرات لازم را دریافت کرده‌اند اما هنوز اقدامات موثری از سوی مسئولان آنها صورت نگرفته است و اگر تا پایان امسال ایمن‌سازی را آغاز نکنند در خطر تخلیه یا پلمب قرار می‌گیرند.
بازی با جان مردم در بیمارستان‌های ناایمن پایتخت
شاید با نیم‌نگاهی به قدمت این بیمارستان‌های پُرخطر تهران بتوان ناایمن بودن آنها را به خوبی تشخیص داد بیمارستانی که بیش از نیم قرن در حال فعالیت است نباید امروز انتظار ارائه خدمات به بهترین شکل ممکن به مراجعان و بیماران را داشت زیرا تا زمانی که به ترمیم و مرمت بخش‌های مختلف آن بپردازند دیگر زمانی برای ارائه خدمات مطلوب به بیماران باقی نمی‌ماند.
مجموع عمر هفت بیمارستان ناایمن تهران مانند بیمارستان‌های بوعلی، لولاگر، رسول اکرم، امام خمینی، سینا، شهدای یافت‌آباد و فیاض بخش ۵۵۸ سال است. آیا می‌توان از چنین بیمارستان‌هایی انتظار ارائه خدمات مطلوب را داشت آیا زمانی که هفت بیمارستان مهم تهران چنین قدمتی دارند می‌توانند برای درمان مردم برنامه‌ریزی درستی داشته باشند در حالی که باید به فکر تعطیلی و تخریب بیمارستان باشند نه اینکه درمان مردم را علاج کنند.
روزگاران قدیم همه درمان بیماری خود را در بیمارستان‌ها می‌جستند اما این روزها برخی از مردم برای ورود به بیمارستان‌های ناایمن چنان ترس دارند که گویی وارد یکی از مکان‌های خطرناک و بدون ایمنی می‌شوند البته همین گونه هم هست، بیمارستان‌هایی که بیش از نیم قرن پیش ساخته شده و هنوز اقدامی برای ایمنی‌بخشی انجام نداده است باید از آن هراسان بود که ممکن است روزی تخریب شود.
۴۰ بیمارستان قلب تهران ایمنی ندارد
بحرانی بودن وضعیت بیمارستان‌های پایتخت به حدی است که فقط در منطقه ۶ شهرداری تهران ۴۰ بیمارستان به دلیل ناایمن بودن وضعیت ساختمان‌ها تاکنون چندین بار اخطار ایمنی دریافت کرده اما هنوز اقدامی برای ایمن‌سازی نکرده‌اند.
مدیر بحران منطقه ۶ شهرداری تهران گفت: یکی از موضوعات مهم در زمینه مدیریت بحران ایمنی ساختمان‌های پرتردد و با اهمیت زیاد است که بیمارستان‌ها و مراکز درمانی هم از جمله ساختمان‌های با درجه اهمیت خیلی زیاد است. به حدود ۴۰ بیمارستان خصوصی و دولتی بزرگ مانند بیمارستان امام خمینی و شریعتی که در سطح منطقه هستند، هشدار داده شده و هر کدام حداقل سه اخطار را دریافت کرده است.
مهدی خسروانی با اشاره به اینکه مراکز درمانی یکی از مراکز خدمات‌رسان است که تعطیل‌بردار نیست، تاکید کرد: ایمنی این مراکز در اولویت اول مدیریت بحران قرار دارد؛ همچنین طی هماهنگی با وزارت بهداشت هر بیمارستانی که نتواند تاییدیه ایمنی آتش‌نشانی را دریافت کند، پروانه آنها تمدید نمی‌شود.
رییس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران نیز چندی پیش با اشاره به ۵۵ مخاطره بحران‌زای پایتخت، از تعطیلی بیمارستان لولاگر خبر داد و گفت: این بیمارستان روند دریافت پروانه تخریب و نوسازی را طی می‌کند.
علی نصیری افزود: ساختمان‌ها و شریان‌های حیاتی ۲ بخش کلی ایمنی کالبدی شهر است که ۱۶ هزار ساختمان نیازمند ارزیابی داریم که از پنج هزار و ۵۷۳ ساختمان توسط تیم‌های مشترک مسئول در حوزه ایمنی و بحران مورد بازدید قرار گرفته که سه هزار و ۷۱ آن مورد ارزیابی شده است. ۳۵ بیمارستان، ۹۸ ساختمان، ۱۶۴ مرکز درمانی، ۲۵۷ مرکز آموزشی، ۲۸ مسجد و مراکز مذهبی، ۵ سینما، ۹۲ پاساژ تجاری، سه هتل ذیل این چهار دسته واقع می‌شود که در این بررسی کنار موارد ذکر شده ساختمان‌های بلند مرتبه که از ۶ طبقه به بالا است که در اولویت قرار گرفت.
وی تاکید کرد: در قرارگاه ایمنی کالبدی کلانشهر تهران ابنیه فنی و بزرگراهی، شریان‌های حیاتی، بافت فرسوده و ناپایدار، پل‌ها، گودهای رها شده و ساختمان‌های ناایمن از جمله موضوعات مهم این قرارگاه است که مورد بررسی قرار می‌گیرد و بازرسی از اماکنی مانند پاساژ علاءالدین، بیمارستان رسول اکرم(ص)، بیمارستان شهید اشرفی اصفهانی، شفا یحیاییان، بازار گل امام رضا(ع)، ایمنی بازار بزرگ تهران، بوستان بهشت مادران و بوستان یاس فاطمی از جمله این اقدامات است.
حال با توجه به اینکه مشخص شد دوسوم بیمارستان‌های تهران پُرخطر است باید برای ایمن‌سازی آنها اقدام کرد تا هر روز شاهد تعطیلی، تخریب و آتش‌سوزی این بیمارستان‌ها در کلانشهر تهران نباشیم. همیشه پیشگیری مقدم‌تر از درمان است و امروز باید به فکر درمان بیمارستان‌های ناایمن در تهران باشیم که فرداها حسرت جان بسیاری از بیماران پس از هر نوع حادثه‌ای را نخوریم.
