به گزارش روز دوشنیه آباجان به نقل از ایرنا، محمدرضا صبوری در گفتوگو با شبکه تلویزیونی کاسا دل سوله ایتالیا، افزود: همانطور که رهبران سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی ایران اعلام کردهاند پاسخ ما قاطع، سنجیده و به وقت خودش انجام خواهد شد. وی خاطر نشان کرد که زمان و مکان پاسخ به اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی را ایران تعیین میکند.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو نسبت به سکوت کشورهای غربی دربرابر جنایات وحشیانه رژیم صهیونیستی در غزه و لبنان انتقاد کرد و گفت: برای ما جالب است که اولاً اگر براساس ادعای غرب، هولوکاستی در کشورهای غربی مانند آلمان اتفاق افتاده، چرا هزینه آن را باید ملت فلسطین و منطقه خاورمیانه بپردازد؟ و ثانیاً اگر مدعی حقوق بشر هستند چرا اجازه میدهند که این رژیم علاوه بر حملات عامدانه و هدفمند به اهداف غیرنظامی مانند مدارس، بیمارستانها، مقرهای بین المللی، کماکان به نسل کشی و کودک کشی ادامه دهد و در برابر آن سکوت می کنند؟
سفیر کشورمان افزود: اکنون که در ایام سالگرد واقعه ۷ اکتبر (جنگ علیه غزه) هستیم، غرب نه تنها در سیاست سکوت و همراهی و مماشات با جنایات رژیم اسراییل بازنگری نکرده، بلکه در جنایات اخیر این رژیم در لبنان کماکان سکوت و حمایت میکند.
وی ادامه داد: اکنون که در ایام سالگرد واقعه ۷ اکتبر (جنگ علیه غزه) هستیم، غرب نه تنها در سیاست سکوت، همراهی و مماشات با جنایات رژیم اسراییل بازنگری نکرده، بلکه در جنایات اخیر این رژیم در لبنان کماکان سکوت و حمایت میکند.
متن کامل مصاحبه از این قرار است.
۱- بحران در خاورمیانه به صورت مداوم در حال گسترش است. به قتل عام مردم فلسطین حالا یک جنگ دیگر اضافه شده که اسرائیل در لبنان به راه انداخته است. به چه میزان این افزایش تنش ها که نظاره گر آن هستیم، برای جهان خطرناک است، اگر واقعا چنین باشد؟
برای پاسخ به این سوال توجه شما را به این مهم جلب می کنم که تحولات جاری در منطقه ای رخ می دهد که یکی از ستون های حیاتی ثبات و امنیت جهانی است. هرگونه بی ثباتی و ناامنی در این منطقه، بی ثباتی و ناامنی در مناطق مجاور و سطح جهان را به همراه دارد.
کافی است تنها به موج مهاجرت های داخلی که هم اینک در لبنان در جریان است توجه کنید. اگر این موج مهاجرت داخلی به بیرون کشانده شود، برای کشورهای اروپایی خصوصاً کشورهای جنوبی مدیترانه چه تبعاتی به همراه دارد.
ما شاهد پدیده ای بنام تسری بحران ها هستیم. تشدید بحران تنها به خود بازیگران آن محدود نمی شود بلکه از یک سو دامن گیر بازیگران دیگر هم می شود و از سوی دیگر بحران های جدیدی از جمله بحران انرژی و بی ثباتی اقتصادی را می آفریند.
۲- چرا ایتالیایی ها حق انتخاب سرنوشت خود را دارند اما این حق برای فلسطینی ها وجود ندارد؟ پاسخ دیپلمات های غربی سکوت است. ایران چه جوابی به این سوال دارد؟
سکوت دیپلمات های غربی برآمده از وجود یک واقعیت است و آن وجود استانداردهای دوگانه در نظام های سیاسی غربی است. بنابراین چاره ای جز سکوت باقی نمی ماند. اروپای غربی همواره در طول حیات خود با دو خطای بزرگ سیاسی درگیر بوده ولی هیچ گاه درصدد اصلاح آن برنیامده است: نگاه به جهان و جهانیان از زاویه دید خود و دیگری استانداردهای دوگانه.
ثمره این دو خطا، نگاه خطا به معادلات جهانی، بین المللی و تحولات داخلی کشورهای غیر اروپایی است. برهمین اساس است که برای مردم خود بالاترین استانداردهای بشری را مطالبه می کنند اما امکان بازگشت فلسطینی ها به سرزمین آبا و اجدادی برای تشکیل کشور فلسطین در چارچوب اصل حق تعیین سرنوشت داده نمی شود.
۳- آیا راه حل مبتنی بر شناسایی دو ملت و دو دولت، هنوز معتبر است؟
این دیدگاهی است که از سالهای دور مطرح شده و حتی در اجلاس اسلو که بیش از سه دهه از آن میگذرد تقریبا نهایی شده بود اما از ابتدا هم بهدلیل نادیده گرفتن حقوق مشروع ملت فلسطین از دیدگاه ما مردود بود.
ما دیدگاه خود را داریم یعنی برگزاری همه پرسی بین مردمان و ساکنین اصلی سرزمین فلسطین. به نظر من راه حل دو دولتی از مدتها پیش مرده است و حتی اگر هم زنده بود، رژیم اسرائیل دیگر اجازه حیات به آن نمی داد.
از اراضی که قرار بوده در سال ۱۹۴۸ به فلسطینی ها برسد، چقدر باقی مانده است؟ آیا رژیم اسرائیل به فلسطین اجازه داشتن نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی مستقل می دهد؟ آیا اسرائیل که تمام خطوط مرزی فلسطین اشغالی را در اختیار دارد به فلسطینی های آواره اجازه بازگشت می دهد؟ برای تشکیل یک دولت نیاز به جمعیت و سرزمین است که اسرائیل مانع از حصول فلسطینی ها به آنها می شود.
۴- مقاومت ضداسرائیلی چگونه سازماندهی شده است؟ آیا از سوی ایران مورد حمایت واقع شده و چگونه؟
ادامه نقض قوانین بین المللی، ارتکاب جنایت علیه بشریت و نسل کشی از سوی رژیم صهیونیستی با حمایتهای همه جانبه و سکوت غرب و نادیده گرفتن حقوق مشروع مردم، چاره ای جز مقاومت برای مردم فلسطین و لبنان و کلا در منطقه باقی نگذاشته است.
همانطور که بارها از سوی مقامات ارشد جمهوری اسلامی ایران بیان شده است مقاومت ضد صهیونیستی مورد حمایت ماست ولی این به این معنا نیست که اراده و تصمیمات آنها با هماهنگی ایران است. تصمیمات و ابتکارات این گروهها کاملاً مستقل و بهعهده آنها است و به ما ارتباطی ندارد.
گروههای مقاومت، جنبش های آزادی بخش و مردمی هستند که برای مقابله با اشغال و تجاوز تشکیل شده اند و براساس حقوق بین الملل مشروعیت بین المللی دارند، خواه دولتهای غربی و حامی رژیم اسرائیل بخواهند یا نخواهند.
۵- چگونه جامعه بین المللی به اسرائیل که میزبان مردمی است که هولوکاست را تجربه کرده اند، اجازه میدهد تا دست به اقدامات جنگی خلاف قوانین حقوق بین الملل بزند و حتی مقرهای سازمان ملل را در یک کشور دیگر بمباران کند؟
این سوال را بایستی از نهادهای بین المللی و سران کشورهایی پرسید که از این رژیم حمایت و یا در برابر جنایات آن سکوت می کنند. برای ما جالب است که اولاً اگر براساس ادعای غرب، هولوکاستی در کشورهای غربی مانند آلمان اتفاق افتاده، چرا هزینه آن را باید ملت فلسطین و منطقه خاورمیانه بپردازد؟ و ثانیاً اگر مدعی حقوق بشر هستند چرا اجازه میدهند که این رژیم علاوه بر حملات عامدانه و هدفمند به اهداف غیرنظامی مانند مدارس، بیمارستانها، مقرهای بین المللی، کماکان به نسل کشی و کودک کشی ادامه دهد و در برابر آن سکوت می کنند؟
اکنون که در ایام سالگرد واقعه ۷ اکتبر (جنگ علیه غزه) هستیم، غرب نه تنها در سیاست سکوت و همراهی و مماشات با جنایات رژیم اسراییل بازنگری نکرده، بلکه در جنایات اخیر این رژیم در لبنان کماکان سکوت و حمایت میکند.
۶- ایران چند ضربه شدید متحمل شده که اول از همه مربوط به حمله به مقر دیپلماتیک ایران در سوریه در یکم آوریل، بعدها ترور اسماعیل هنیه و بازهم زخمی کردن سفیر ایران در لبنان در حملات اخیر توسط بی سیمها می شود. سیاستی که ایران می خواهد در قبال اسرائیل در پیش گیرد، چیست؟
سیاست کلی جمهوری اسلامی ایران حفظ ثبات و امنیت منطقهای است و ضمن محفوظ داشتن حق مشروع خود در پاسخگویی به جنایات رژیم اسرائیل، بههیچوجه در دام سیاستهای آتش افروزانه این رژیم مبنی بر گسترش جنگ به دیگر مناطق نخواهد افتاد.
همانطور که رهبران سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی ایران اعلام کردهاند پاسخ ما قاطع، سنجیده و به وقت خودش انجام خواهد شد. زمان و مکان را ایران تعیین میکند.
۷- ایتالیا سابقه پیوندهای بسیار قوی تاریخی، فرهنگی، تجاری و دیپلماتیک با ایران دارد. در حال حاضر وضعیت بین دو کشور چگونه است و ایران چه در این رابطه چه انتظاراتی دارد؟
همانطور که اشاره کردید مناسبات دوجانبه ایران و ایتالیا با برخورداری دو کشور از پیشینه فرهنگی و تمدنی کهن، اقتصاد مکمل و نگاه مثبت مردم دو کشور به یکدیگر از سابقه ۱۶۰ ساله برخوردار است. با این حال این مناسبات دارای فرازونشیب های خود بوده است.
خوشبخاته مجاری و مکانیسم های مشورتی دیپلماتیک بین دو کشور فعال است که نمونه اخیر آن مذاکرات دو وزیر خارجه در نیویورک در روز سه شنبه ۲۴ سپتامبر است. البته باید اذعان کنم با در نظر داشتن ظرفیت ها و پتانسیل های موجود، وضعیت کنونی مطلوب ما نیست. از سوی ایران اراده و خواست برای توسعه و تحرک بخشی به مناسبات دوجانبه وجود دارد.
۸- نقش ایران در گروه بریکس چیست و ساختار جهانی چند قطبی برای ایران چه معنایی دارد؟
روندهای متعارض جهانی، یکجانبهگرایی، ترجیحات ملیگرایانه و چالشهایی مانند تحریم و اقداماتِ قهرآمیزِ اقتصادی، اهمیت ایجاد و تقویت نهادهای نوین مانند بریکس را در کنار سازمان ملل متحد ضروری میکند تا ضمن احترام به حاکمیت و منافع ملی کشورها، گام مهمی برای تحقق «جامعه بشری با آینده مشترک» برداشته شود.
در این فضا، بریکس بعنوان نهادی پیشرو و متشکل از اقتصادهای بزرگ نوظهور با برخورداری از ویژگیهایی مانند اقتصاد مکمل و تنوع فرهنگی، توانسته است با ارائه الگوها و ابتکارات مناسب، روندهای جدیدی را در جهان شکل دهد.
از منظر سیاسی، حضور ایران در بریکس علاوه بر فراهم آوردن فرصت بازیگری برای این بازیگر فرامنطقه ای در خاورمیانه، تقویت روابط جنوب- جنوب و ترویج همکاری ها میان کشورهای در حال توسعه را بدنبال دارد که ثمره آن میتواند کمک به تقویت دیپلماسی چندجانبه برای ایجاد یک نظم جهانی چندقطبی باشد.
از منظر اقتصادی نیز ایران با برخورداری از یکی از بزرگترین ذخایر نفتی و گازی جهان، می تواند به تأمین انرژی پایدار برای کشورهای عضو این سازمان کمک کند و زمینهساز همکاریهای گستردهتری در حوزه انرژی شود. همچنین ایران به عنوان یک پل ارتباطی میان شرق و غرب، میتواند به یاری تسهیل تجارت و حمل و نقل میان کشورهای بریکس بیاید.
۹- وضعیت کنونی روابط میان ایران و عربستان سعودی بعد از میانجیگری تاریخی چین به چه شکل است؟
مناسبات ایران و عربستان پس از سرگیری مناسبات دوجانبه دیپلماتیک روند صعودی به خود گرفته است. دو کشور، دو قدرت منطقهای هستند که ثبات و امنیت منطقه ای نیازمند حضور هر دو بازیگر است.
ما معتقد به یک نظم جدید منطقه ای هستیم که بایستی فراگیر و به سود همه همسایگان باشد. نادیده گرفتن یکدیگر به معنای ناپایدار بودن آن نظم است. معتقدیم ایران و عربستان به عنوان دو کشور اسلامی و برادر و به نوعی همسایه، نباید منابع ارزشمند خود را صرف رقابت های فرسایشی کنند.
۱۰- آیا کشورتان به بازگشت به برجام پس از انتخابات ایالات متحده امیدوار است؟
همانطور که آقای دکتر پزشکیان، رئیس جمهوری ایران در نشست مجمع عمومی مطرح کردند ما آماده تعامل با همه طرف های برجام هستیم. در نظر داشته باشید که آمریکا در زمان ترامپ بطور یکجانبه از برجام خارج شد. اما هیچ گاه هم از برجام خارج نشدیم و حتی یکجانبه آن را زنده نگه داشتیم.
۱۱- پیام شما به مردم ایتالیا و رسانه های مهم این کشور چیست؟
پیام ما به مردم ایتالیا، پیام دوستی است. مردم ایران و ایتالیا به عنوان دو ملت دارای سابقه کهن فرهنگی و تمدنی جهانی فارغ از نگاههای سیاسی دولت های حاکم، همواره نگاه دوستانه ای به یکدیگر داشته اند.
شاهد این مدعا حضور هزاران دانشجوی ایرانی در دانشگاهها و صدها گردشگر ایرانی در ایتالیاست. من از مردم فهیم ایتالیا می خواهم به اخبار جعلی و مغرضانه که از سوی برخی رسانه ها و افراد وابسته به قدرت های زورگو که فقط برای اعمال فشار به ایران منتشر می کنند توجه نکنند.
درهای کشور من به روی مردم ایتالیا باز بوده و خواهد بود. رسانه ها اگر به رسالت واقعی خودشان بپردازند بعنوان پلی برای ارتباط ملت ها خواهند بود. از این رو ما از تعامل با رسانه ها استقبال کرده و آماده ایم حضور اصحاب رسانه ایتالیایی فارغ از نگاه های سیاسی آنها را در ایران برای دیدن واقعیت های کشورم و انعکاس آن به مردم ایتالیا، فراهم کنیم.