روایت گاردین از کابوس ساکنان غزه/ «صلح با نقض حقوق فلسطینی‌ها امکانپذیر نیست»

به گزارش روز دوشنبه آباجان به نقل از ایرنا، «نسرین مالک» نویسنده گاردین به مناسبت سالگرد طوفان الاقصی، حمله مقاومت حماس به مواضع صهیونیستی در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲)، افزود: یک سال قبل در چنین روزی (رژیم) صهیونیستی کشتار غیرنظامیان را آغاز کرد. این نقطه آغاز دوباره برای وخامت اوضاع غزه، اشغالگری و شهرک سازی های غیرقانونی بود که بیش از پیش به خشونت گراییده است.

در حالی که توجهات جهانی به غزه، بعد از آن به لبنان و وخامت اوضاع بین ایران و (رژیم) در هفته گذشته بوده است، مقامات اسرائیلی و شهرک نشین ها به بهانه جنگ، حملات به فلسطینی ها را با مجوز تازه ای آغاز کرده اند.

نویسنده خاطرنشان می کند که به نظر می رسد فقط نوشتن در این زمینه کافی نیست و تلاش اندکی برای توصیف واقعیتی است که چیزی از زندگی در کابوس کم ندارد. وی خشونت علیه فلسطینی ها را به قدری بزرگ توصیف می کند که در سراسر این نوشتار به خوانندگان خود تاکید می کند که «کاش شما هم می توانستید آن را ببینید».

وی خاطرنشان می کند که در بخش هایی از شهر قدیمی الخلیل، خیابان ها و بازارهای قدیمی آن خالی شده و ساختمان ها فرو ریخته اند و از قبل از حملات ۷ اکتبر مسیرها به روی فلسطینی ها بسته شده اند و آنها اجازه ندارند در جاده های این منطقه تردد کنند در حالی که شهرک نشین ها چنین امکانی را دارند. سربازان اسرائیلی در ایستگاه های بازرسی و از طریق برجک های دیده بانی، از شهرک نشین ه احفاظت می کنند. حتی تعداد بیشتری از تاجران در سال گذشته از این منطقه خارج شدند و غرفه های جدیدی که برپا کرده اند، خالی است. خریداران، از اسلحه و سربازان اسرائیلی می ترسند. ترس و اخراج، مردم را وادار به تخلیه می کند و نیروهای اشغالگر در آنجا گسترش می یابند.

نویسنده افزود: ای کاش می توانستید پیرمرد فلسطینی را در محله سیلوان، شرق بیت المقدس ببنید که در کنار آوار خانه ای که در آن بدنیا آمده زندگی می کند. در ماه فوریه، خانه او توسط مقامات اسرائیلی به بهانه نداشتن «مجوز ساختمان» تخریب شد. بولدوزر با یک یگان از سگ های (زنده یاب) و مأموران مسلح سر رسید تا همسر سالخورده او را از زیر مخروبه ها بیرون بکشد. وی از آنها خواست تنها یک عکس را که با مادرش داشت بیرون بکشند اما اسرائیلی ها آن را در مقابل او شکستند. در این منطقه از ۷ اکتبر تاکنون ۳۷ خانه تخریب شده است. وقتی صاحبان خانه می روند، شهرک نشینانی که اکنون تعداد آنها در سیلوان رو به افزایش است، به آنجا نقل مکان می کنند.

وی در بخشی از نوشتار خود با اشاره به تلاش های خشونت آمیز برای پاکسازی قومی نوشت: ای کاش می توانستید شرایط زندگی مردم را ببینید. در کرانه باختری جمعیت حاضر تقریبا در سال گذشته دوبرابر شده و به ۱۰ هزار نفر رسیده است که حدود ۲۵۰ نفر از آنها کودک هستند. یک سوم از کسانی که در این منطقه زندانی شده اند تحت «بازداشت اداری» قرار دارند؛ حکمی که می تواند به طور نامحدود و بدون اتهام یا وکالت قانونی یا دیدار با خانواده تمدید شود. رژیم اسرائیل بدون اعلام قبلی یا هیچ توضیحی گذرگاه ها و جاده ها را مورد حمله قرار می دهد و مانع تردد مردم در اراضی اشغالی می شود.

در بین همه این مصائب، میلیون ها فلسطینی هنوز به شکل معجزه آسایی به زندگی ادامه می دهند و فشارها بر آنها ادامه دارد. ابزارهای موجود برای اقدام جهانی از جمله روزنامه نگاری، اعتراضات، سرکوب و ابراز خشم نمی تواند به فاجعه پایان دهد و حتی شدت آن را به تصویر بکشد. این فاجعه با حمله ۷ اکتبر آغاز نشد و پایان نخواهد یافت.
تا زمانی که هنوز کسانی هستند تعیین می کنند چه کسی سزاوار زندگی در عزت و امنیت است و چه کسی می تواند با مصونیت به فساد ادامه دهد، آنها به این درک نرسیده اند که نمی توان حقوق فلسطینی ها را نقض کرد و از آنها انتظار صلح داشت، این وضعیت تمام شدنی نیست.