رئیس دانشگاه امیرکبیر ۳ عامل افت تحصیلی دانشجویان را تشریح کرد

علیرضا رهایی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه علمی آباجان به نقل از ایرنا درباره افت تحصیلی دانشجویان در سال‌های اخیر به خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا توضیح داد: در زمینه افت تحصیلی اظهارنظرهای مختلفی بیان شده و اقدامات بسیاری انجام شده است ما نیز در دانشگاه صنعتی امیرکبیر آسیب‌شناسی کرده‌ایم.

وی ادامه داد: با همه گیری کرونا و تعطیلی دانشگاه‌ها نزدیک به دو سال حضور اساتید و دانشجویان در دانشگاه‌ها کم شد و در نتیجه آن همکاری و همفکری برای تولیدات علمی کاهش یافت. اتفاقات سال ۱۴۰۱ فضای دانشگاه را به شدت تحت تاثیر قرارداد و این شرایط افت تحصیلی دانشجویان را تشدید کرد.

رهایی تصریح کرد: علاوه بر مسائلی که عنوان شد طبق بررسی‌های ما وضعیت معیشت اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها بر افت تحصیلی دانشجویان تاثیر داشت. اگر روند افزایش قیمت‌ کالاها و خدمات را افزایش حقوق اعضای علمی مقایسه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که رشد حقوق هیات علمی دانشگاه‌ها روند کاهشی داسته است. همچنین نسبت ارزش‌های ارزی حقوق اعضای هیات علمی در مقایهس با کشورهای همسایه نیز خیلی کم و در حد یک پنجم تا یک ششم است و این امر در روحیه هیات علمی تاثیر بسزایی دارد.

رئیس دانشگاه امیرکبیر گفت: خیلی از اساتید دانشگاه که به تازگی جذب هیات علمی شدند به دلیل همین عدم تامین معیشت و نبود حداقل‌هایی همچون مسکن و وسیله نقلیه مناسب حاضر نیستند، همکاری خود را با دانشگاه ادامه داده و ترجیح می‌دهند در صنعت یا خارج از کشور اشتغال داشته باشند.

وی اظهارداشت: مجموعه عواملی که ذکر شد بر روند افت آموزش عالی تاثیر بسزایی داشت و در نتیجه رشد تولیدات علمی در کل کشور سیر نزولی داشت. ما این وضعیت را در دانشگاه امیرکبیر بررسی کردیم و تمهیدات لازم برای رفع این مشکل اندیشیده شد.

رهایی گفت: طبق تصمیمات اتخاذ شده ابزارهای جدیدی برای رفع افت تحصیلی اندیشیدیم به این صورت که با امضای قراردادهای صنعتی، تولیدات علمی مسیر جبرانی داشته باشد.

وی تاکید کرد: در موضوع افت تحصیلی بخشی که به حداقل رفاهیات اعضای هیات علمی برمی‌گردد نیازمند این است که جهت‌دهی کلی در دولت پیش‌بینی شود که بحث مسکن و حداقل حقوق را فراهم کند تا اساتید با امید و علاقه بیشتری مباحث را ادامه دهند.

رئیس دانشگاه امیرکبیر گفت: ما در دانشگاه امیر کبیر تلاش کردیم شرایطی فراهم شود تا اعضای هیات علمی که امتیازات علمی خوبی دارند حداقل سالی یک بار در کنفرانس و همایش‌های بین المللی شرکت کنند و معتقدم اگر برخی راه حل های اینچنینی پیش بینی کنیم، حضور اعضای هیات علمی در سطح بین المللی نه تنها بر روحیه اساتید اثر می‌گذارد بلکه در رشد جایگاه علمی کشور و آشنایی اساتید با مسائل علمی و بین المللی هم موثر است و به کمک افت تحصیلی را نیز به مرور از بین می‌بریم.