حدیث حاضر غایب شنیده‌ای؟

به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، آغاز امامت حضرت مهدی(ع)، روز بیعت با امام زمان(عج) است؛ روزی پر از نُقل و شیرینی و شادی. تقریباً همه چیز شبیه دیگر جشن‌هاست؛ میلاد و مبعث پیامبر اعظم(ص)، میلاد و ولایت حضرت امیر(ع)، ولادت سیده زنان عالم، ولادت کریم اهل بیت (ع) ، اعیاد آغازین ماه شعبان، میلاد امام عصر(عج) و دیگر مناسبت های شاد مذهبی.

سخنرانی است و شعرخوانی و مولودی خوانی و کف زدن و هلهله کشیدن و شیرینی و شربت؛ چه خوب! خدا به همه دست اندرکاران و طراحان و مجریان و خیّران و شرکت کنندگان، خیر فراوان عنایت فرماید ان‌شاءالله. این‌بار البته داستان کلاً متفاوت است. آنجا عرض ارادت و شادی است اما اینجا حکایت آمادگی است؛ آمادگی ای که باید باشد و نیست. اینجا حدیث حاضر و غایب است؛ حدیث لیاقتی است که نداریم. بهتر بگویم حدیث عُرضه ای است که نداریم. حاضر است اما از دیدار خبری نیست.

خدا یازده امام (ع) را مفت و مجانی داد؛ این آخرین ذخیره را نمی دهد. می دهد اما هزینه اش را می گیرد؛ مجانی نمی دهد که فرقش را بشکافید، خنجر به ران پایش فرو کنید، سرش را بالای نی، شهر به شهر بچرخانید یا مسمومش کنید. آن یازده امام (ع) شهید شدند؛ شهید در راه مقابله با سبک زندگی شیطانی، سبک زندگی غیر اسلامی و غیرخدایی و هزینه آمدن آخرین امام، اصلاح سبک زندگی است که اگر اسلامی شود، ما مسلمانان نه تیغ بر فرقش می‌نشانیم، نه خون به دلش می کنیم و نه او را به مسلخ می کشانیم، بلکه در برابر فُاجران، سپر بلایش می شویم اما…

سبک زندگی ما با امام غایب، سازگارتر است انگار. خدایی با حجت غایب بیشتر حال نمی‌کنیم؟ حالا که مهدی نیست، کجای زندگی‌مان می‌لنگد؟ چه مشکلی داریم حالا که ظاهراً نیست؟ بیاید که چه؟ یَحتمل حساب می‌کشد، حکم می‌کند، بساط تکلیف و وظیفه می‌گستراند؛ از عدالت علی یک قدم پا پس نمی‌کشد. احیاناً جنگ و جهادی راه می‌افتد و با دوقطبی حق و باطلش یا حلال و حرامش به دردسر می افتیم.

می ترسم سبک زندگی ما با آمدنش ما را بکِشاند به وادی «حسبنا کتاب الله» تا بی‌توجه به قرآن ناطق، قرآن نازل را باب میل خود تفسیر کنیم. با این سبک زندگی، هنوز در پس کوچه‌های دولت اسلامی مانده‌ایم و از تحولات منتهی به جامعه اسلامی خبری نیست. شاید لازم باشد اول جامعه‌مان را اسلامی کنیم؛ اما این دست فرمان، جواب نمی‌دهد. وضع چنان است که ولیّ جامعه ترجیح می‌دهد سربسته اشاره‌ای کند و بگذرد.

سخن لازم دراین‌باره بسیار است. آن را به فرصتی دیگر وامی‌گذارم و به همین جمله اکتفا می‌کنم که تلاش غرب در ترویج سبک زندگی غربی در ایران، زیان‌های بی‌جبران اخلاقی و اقتصادی و دینی و سیاسی به کشور و ملّت ما زده است؛ مقابله با آن، جهادی همه‌جانبه و هوشمندانه می‌طلبد که باز چشم امید در آن به شما جوانها است.(فراز پایانی بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی)

یکی از شئون، انتظار پرداختن به این جهاد همه‌جانبه هوشمندانه است. بنگریم که در مسیر این جهاد، خوابیده ایم، نشسته‌ایم، ایستاده‌ایم یا در حرکتیم.