محمود پراش در گفتوگو با خبرنگار آباجان به نقل از ایرنا، با اشاره به شرایط این روزهای دوچرخهسواری ایران اظهار داشت: اگر بخواهیم در مورد فعالیتهای فدراسیون سخن بگوییم باید ببینیم چه نتایجی کسب کردهایم. متاسفانه برآورد کار علیرغم تلاشهایی که صورت گرفته امیدوار کننده نیست و به نظر میرسد رئیس فدراسیون در خصوص افرادی که از آنها استفاده میکند باید تجدید نظر کند.
وی ادامه داد: وقتی در یک رشته خاص سهسال است نتیجه نمیگیرم چرا اصرار به ماندن افراد است؟ وقتی در آسیا شرکت میکنیم و با اختلاف بسیار از رسیدن به مدال باز میمانیم یعنی چه؟ مجموعه تلاشهای یک تیم و فدراسیون باید منجر به مدال و افتخار شود اما وقتی اینچنین نمیشود یعنی یک جای کار ایراد دارد و عجیب است که برای جبران آن کاری صورت نمیگیرد.
مربی اسبق تیم ملی دوچرخهسواری تاکید کرد: اینکه دوچرخهسواری رشتهای تجهیزات محور است بر کسی پوشیده نیست اما اینکه برای آخر شدن از این واژه برای فرار رو به جلو استفاده کنیم کار درستی نیست. به نظر من در نتایج فرافکنی میشود و باید این موضوع اصلاح شود. در گذشته چند کشور در آسیا خوب و الان کشورهای دیگر هم درحال تلاش و رقابت هستند اما ما همچنان درجا میزنیم و دوچرخهسواری را رنج میدهد.
پراش گفت: متاسفانه در سالهای اخیر کاری کردند که خوبهای این رشته فراری شدند و باید پرسید چه کردیم که سرنوشت دوچرخهسواری به این روز افتاده است؟ کارشناسان، نتایج دوچرخهسواری را رصد کنند و ببینند در این سالها چه کردیم؟ در مواردی از جمله جذب اسپانسر و حامی مالی بد نبودیم اما در سایر بخشها خیلی کار باید شود و این روند به نتیجه منتهی نمیشود. اینکه بخواهیم روی یک نفر حساب کنیم و با او کار را پیش ببریم نمیشود و نتایجی که در این سالها رقم خورد نشان میدهد در مسیر درستی قرار نداریم.
وی ادامه داد: به عنوان فردی که سالها در دوچرخهسواری حضور داشتم واقعا” نمیدانم دورنمای فدراسیون چگونه خواهد بود، آیا روزهای روشنی پیش روی چشم ماست یا همه چیز گنگ و مبهم است؟ در برخی فضاها خوب کار کردیم و در برخی نه! به نظر من در سیتسم مدیریتی مشکلاتی داریم که باید حل شود و تا این موضوع در دستور کار قرار نگیرد نمیتوان به آینده امیدوار بود.
او تاکید کرد: بدون شک رئیس فدراسیون شناخت خوبی نسبت به دوچرخهسواری دارد و مطالبی که میگویم صرفا به او باز نمیگردد اما وقتی یک تیم نتیجه میگیرد باید گفت روند کار مطلوب بوده است که الان این چنین نیست. خروجی کار را با مدال و سکو میسنجند و وقتی خبری از مدال نیست یعنی ضعیف بودهایم. در بخشهای مختلف نیاز به بازنگری داریم و کمیته فنی به عنوان تخصصیترین بخش فدراسیون باید نحوه فعالیت و خروجیاش مشخص باشد. باید دید چه افرادی در آن حضور دارند و چه کردند که حال و روز دوچرخهسواری ما امروز چنین است.
پراش در واکنش به این سئوال که آیا در خصوص اینکه عبور علی لبیب از خط پایان بازیهای المپیک بیش از اندازه بزرگ جلوه داده نشد گفت: آنچه مسلم است در فدراسیون آزمون و خطا زیادی را تجربه کردیم اما یک موضوع مشخص است و چارهای نداریم جز تغییرات. در مورد علی لبیب باید بگویم او دوچرخهسوار ارزندهای است و سابقه کار با او را دارم و به خوبی شرایط و وضعیت او را میدانم. بدون شک این یک اتفاق خوب برای دوچرخهسواری بود اما باید دید در این دوره از بازیهای المپیک شرایط چگونه بوده و چه تفاوتهایی با ادوار گذشته داشته است.
وی ادامه داد: در المپیک قبلی به دلیل شرایط کرونایی شرایط خیلی سخت بود و عملا دوچرخهسواری ایران بدون برگزاری رقابت و رویدادی عازم توکیو شد و اگر میخواهیم از این واژگان استفاده کنیم باید همه شرایط را با هم سنجید. نکته مهم این است که نباید به خط پایان توجه داشت باید دید چه دوچرخهسوارانی و از کدام کشورها زودتر از نماینده ایران از خط پایان عبور کردهاند و چه تعداد از آنها آسیایی بودهاند چراکه همین نفرات رقبای ما در مسابقات آتی در این این قاره هستند. اگر به ۱۴ سال گذشته بازگردیم میبینیم دوچرخهسواری ایران مسیر نزولی در پیش گرفته که این خود گواه واقعیتهاست.