هند: آینده «شیخ حسینا» به خودش مربوط است

به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، خبرگزاری رویترز از مبدا «دهلی‌نو» با انتشار این خبر افزود: وزارت امور خارجه هند روز پنجشنه اعلام کرد که پیشبرد امور در مورد مقاصد آتی شیخ حسینا نخست وزیر برکنار شده بنگلادش، به خودی وی مربوط است.

بنابراین گزارش، «راندیر جیسوال» سخنگوی وزارت امور خارجه هند در این باره گفت:درست نیست تا در مورد برنامه های او صحبت کنیم.

این گزارش افزود: «سوبرهمانیام جایشانکار» وزیر امور خارجه هند در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر) دراین باره نوشت که وی با وزیر امور خارجه انگلیس درباره وضعیت بنگلادش و غرب آسیا گفت و گو کرده است.

شیخ حسینا، ۷۶ ساله که از سال ۲۰۰۹ میلادی به مدت ۱۵ سال نخست وزیر بنگلادش بود، به دنبال نا آرامی های یکماه اخیر پس از کناره گیری از سمت خود به هند گریخت و در نزدیکی یک پایگاه هوایی در نزدیکی دهلی نو به سر می برد.

رسانه‌های هندی گزارش دادند که بالگرد حامل نخست‌وزیر مستعفی بنگلادش که در بحبوحه افزایش درگیری‌ میان معترضان و دولت این کشور، داکا را ترک کرده بود، دوشنبه (۱۵ مرداد) در فرودگاه نظامی «قاضی‌آباد» این کشور به زمین نشست.

درحالی وزارت امور خارجه هند حاضر به پاسخ گویی در باره آینده شیخ حسینا نشد که هم اکنون، بنگلادش خود را برای تشکیل دولت موقت به ریاست « محمد یونس» ۸۴ ساله و برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۰۶ آماده می کند؛ وی ساعاتی پیش از اروپا وارد داکا شد و مورد استقبال فرمانده ارتش بنگلادش قرار گرفت.

وی در بدو ورود به فرودگاه داکا خواستار برقراری نظم و قانون و آرامش در این کشور شد.

یونس در فروگاه داکا گفت که امروز روز باشکوهی برای بنگلادش بوده و این کشور پیروزی جدید خلق و دومین استقلال خود را کسب کرده است.

قرار است وی اواخر امروز برای ریاست دولت موقت ادای سوگند کند.

به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، اعتراضات بنگلادش اول ژوئیه برابر با ۱۱ تیر۱۴۰۳ آغاز شد؛ زمانی که فعالان دانشجویی در دانشگاه داکا، بزرگترین دانشگاه این کشور به شدت با پلیس و هواداران دولت درگیر شدند.

این اعتراضات در یک نظام بحث برانگیز سهمیه‌بندی مشاغل ریشه دارد که تا ۳۰ درصد مشاغل دولتی را به اعضای خانواده مبارزان جنگ استقلال بنگلادش در سال ۱۹۷۱ علیه پاکستان موسوم به «مبارزان آزادی» اختصاص می‌دهد.

درگیری‌های شدید بین پلیس و معترضان در بنگلادش بنابر اعلام خبرگزاری فرانسه دست کم به کشته شدن ۴۰۹ نفر انجامید. تظاهرات مسالمت‌آمیز دانشجویی که در آغاز برای مخالفت با سهمیه‌های استخدام در دولت شکل گرفته بود به یک کارزار سراسری نافرمانی مدنی با هدف سرنگونی نخست وزیر بنگلادش تبدیل شد.

در حالیکه نخست‌وزیر مستعفی بنگلادش تظاهرکنندگان را «تروریست» خوانده بود، مردم به کاخ نخست‌وزیری یورش بردند و شیخ حسینا را مجبور به ترک کشور کردند.

ارتش بنگلادش پس از استعفای شیخ حسینا، اعلام کرد که دولت موقت تشکیل می‌دهد.