استان مرکزی در تاسوعای حسینی به سوگ نشست

به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، نقاط مختلف استان مرکزی که با فرارسیدن ماه محرم‌الحرام، ماه عزای سید و سرور شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) جامه سیاه بر تن کرد و در هر کوی و برزن این شهر پرچم‌های سیاه عزا برافراشته شد، این حزن و ماتم امروز به اوج خود رسیده و عزاداران حسینی به یاد قمر منیر بنی‌هاشم ابوالفضل العباس(ع) بر سر و سینه می‌زنند.

آیین‌های عزاداری روز تاسوعا امروز دوشنبه پس از اقامه نماز صبح و قرائت زیارت عاشورا در مساجد، تکایا، حسینیه‌ها و بقاع متبرکه در سراسر سرزمین آفتاب آغاز شده و همچنان ادامه دارد.

بیرق ها و پرچم‌های سیاه بر گنبد امامزادگان و بلندای مساجد، تکایا، حسینیه ها و اماکن و معابر عمومی نصب و چهره شهرها و روستاها یک بار دیگر محرمی و عاشورایی شده است.

دسته‌ها و هیات‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی هم‌اکنون در خیابان‌ها و مسیرهای مشخص به راه افتاده‌اند و در سوگ شهادت حضرت ابوالفضل العباس(ع) وسید و سالار شهیدان و یاران باوفایش به نوحه خوانی، سینه زنی و زنجیرزنی می‌پردازند.

هیات‌های سینه زنی و زنجیرزنی هر سال در چند مکان مشخص و محوری در شهر اراک از جمله بازار تاریخی، مسجد سیدها، مصلی بیت‌المقدس و آستان مقدس امامزادگان عبدالله(ع) و آمنه خاتون(س) گردهم می‌آیند و با حضور پرشور و گسترده مردم در غم جانسوز واقعه عاشورا به عزاداری و سوگواری می‌پردازند.

خیمه های امام حسین (ع) نیز در نقاط مختلف شهرها و روستاهای استان برپا شده و آیین‌های عزاداری و پذیرایی از دلدادگان به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) در آنها برگزار می شود.

حضور گسترده نوجوانان و جوانان در آیین‌های ماه محرم بویژه تاسوعا و عاشورای حسینی جلوه‌ای خاص از عشق و ارادت را به ساحت مقدس امام حسین (ع) و خاندان عصمت و طهارت(ع) به نمایش گذاشته است.

گروه‌های تعزیه‌خوانی قلعه و حصار اراک صبح امروز پس از آماده شدن از مساجد آخوند و حاج ‌علی در خیابان محسنی با اجرای بخش‌هایی از تعزیه‌های مختلف در حرکت به سمت بازار تاریخی اراک هستند و اقشار مختلف مردم نیز این گروه‌ها را تا انتهای بازار همراهی می‌کنند.

بر اساس گزارش های ارسالی، دیگر شهرها و روستاهای استان مرکزی نیز در روز تاسوعای حسینی داغدار ماتم شهادت قمر بنی هاشم (ع) است و مردم این مناطق در تکایا و مساجد با پخش نذری و عزاداری در قالب دسته های غم مشغول عزاداری هستند.

تاسوعا روزی بود که لشگر یزید آب را روی اهل بیت(ع) و یاران امام بسته بودند. راه‌ها همه تحت کنترل بود تا شخصی به امام نپیوندد. تهدیدهای سپاه «عمر سعد» جدّی‌تر و حالت تهاجمی آنان به طرف خیمه‌ها بیش تر می‌شد. (۱) امام صادق (ع) فرمود: تاسوعا روزی است که حسین و اصحاب او در کربلا محاصره شدند و سپاه شامیان بر ضدّ آنان گرد آمدند. ابن زیاد و عمر سعد نیز از فراهم آمدن همه سواران خوشحال شدند. آن روز، حسین(ع) و یاران او را ناتوان شمردند و یقین کردند که دیگر برای او یاوری نخواهد آمد و عراقیان نیز او را پشتیبانی نخواهند کرد.

در کربلا تا نهم محرم خبری از جنگ نبود. سپاهیان دشمن مانع حرکت امام حسین(ع) و یارانش به کوفه شده بودند و اصرار می کردند که ایشان با یزید بیعت کند و امام هم نمی پذیرفت. در روز تاسوعا – شمر وارد کربلا شد و برای حضرت عباس (ع) و برادرانش امان نامه آورد و گفت: «أین بنو اختنا»؛ پسران خواهر ما کجایند؟ ولی آن بزرگواران جواب ندادند. امام حسین (ع) فرمودند: جواب او را بدهید اگر چه فاسق است.
حضرت عباس (ع) در جواب فرمودند: چه می گویی؟ شمر گفت: من از جانب امیر برای شما امان نامه آورده ام. شما خود را به خاطر حسین (ع) به کشتن ندهید. حضرت عباس (ع) با صدای بلند فرمود: “لعنت خدا بر تو و امیر تو (و برامان تو) باد. ما را امان می دهید در حالیکه پسر رسول خدا را امان نباشد!؟ “حضرت عباس(ع) بانگ زد: بریده باد دست‌های تو و لعنت خدا بر تو و امان نامه ات. ای دشمن خدا، ما را دستور می‌دهی که از یاران برادر و مولایمان حسین(ع) دست برداریم و سر در طاعت ملعونان و فرزندان ناپاک آنان درآوریم. آیا ما را امان می دهی ولی برای فرزند رسول خدا(ص) امانی نیست؟ (۳)

از متن برخی مقاتل بر می آید که شمر بن ذی الجوشن دایی فرزندان حضرت ام البنین (س) بوده است که این نسبت در برخی مقاتل رد شده است و ذکر کرده اند در مکالمات رد و بدل شده منظور از دایی فقط نسبت قومی بوده است. اگرچه به نظر می رسد که این امان نامه اگر توسط شمر گرفته شده باشد، غرض اصلی جدا کردن دلاور مردانی چون حضرت عباس و برادرانش از حضرت امام حسین (ع) بوده است تا بر اثر جنگاوری این دلیر مردان، سپاه عمر بن سعد بر هم نریزد.

بدون شک مهم ترین درسی که بتوان از روز تاسوعا آموخت، این باشد که در این روز بیش از پیش شجاعت و شهامت حضرت ابوالفضل(ع) آشکار شد و همگان دریافتند، این بزرگوار پشتیبان محکم و یاور امام حسین(ع) در لحظه‌های سخت و دشوار است و اوج بصیرت ایشان در نهضت تاسوعا و عاشورا به تصویر کشیده شد که با وجود تهدیدها و تطمیع‌های دشمنان و مخالفان بعد از دریافت امان‌نامه با بصیرت از آن امتحان دشوار، سربلند بیرون آمد و با تمام توان از حریم امامت و ولایت دفاع کرد.