به گزارش خبرنگاراقتصادی خبرگزاری آباجان به نقل از تسنیم، غیرفعال شدن واحدهای تولیدی و صنعتی یکی از معضلات اساسی اقتصاد ایران است. در ابتدای شروع به کار دولت سیزدهم مقرر شد که احیای واحدها چه واحدهایی که به صورت کامل راکد شدهاند و چه واحدهایی که زیر ظرفیت کامل خود کار میکنند (در داخل و خارج از شهرکها و نواحی صنعتی)، در دستور کار قرار گیرد. بر همین مبنا نیز هم نهضت ملی احیای واحدهای اقتصادی و هم سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی نسبت به راه اندازی مجدد واحدها اقدام کردند؛ نتیجه این شد که از بالغ بر ۵۰هزار واحد راکدی که در سال۱۴۰۰ شناسایی شده بودند تا پایان سال ۱۴۰۲با احیای بالغ بر ۸۷۷۰ واحد، تعداد واحدهای راکد حدود ۴۱هزار واحد شد.
به گزارش آباجان به نقل از تسنیم، یکی از مزایای احیای واحدهای تولیدی راکد و نیمه راکد, احیای مشاغلی است که برای مدتی از بین رفته اند.
محمود کریمی بیرانوند,معاون اشتغال وزارت کار با اشاره به اینکه بیش از ۸ هزار واحد تولیدی متوسط و بزرگ در دوره دولت سیزدهم که تعطیل یا راکد بودند، راهاندازی شد، تصریح کرد: از محل این اقدام ۱۵۰هزار فرصت شغلی دوباره به چرخه کار برگشته و حفظ شد.
معاون اشتغال وزارت کار معتقد است که یکی از گامهای مثبت و موثری که دولت برای رونق بازار کار برداشته احیای بنگاه راکد و نیمه فعال بوده که فعال شدن آنها تاثیر بسزایی در اشتغال کشور داشته است.
از جمله دلایل دولت سیزدهم برای موفقیت در کاهش نرخ بیکاری می توان به اطلاع یافتن از مشکلات واحدهای تولیدی و رفع آنها، هدایت نقدینگی بانکها به بخش تولید، توجه به تولید داخل، احیای واحدهای راکد و بازگشت کارکنان آنها، رونق و رشد اقتصادی در بخشهای مختلف، بهبود صادرات، مدیریت واردات کالاهای دارای تولید مشابه داخل، بهبود مستمر فضای کسبوکار و تسهیل صدور مجوزها اشاره کرد.
انتهای پیام/