به گزارش آباجان به نقل از ایرنا، خبرنگار روزنامه واشنگتن پست امروز در گزارشی از اجلاس سران کشورهای عضو ناتو در آمریکا نوشت: تمرکز اصلی سران ناتو در اجلاس این هفته واشنگتن بر وضعیت اسفناک اوکراین و مقاومت آن در برابر تهاجم روسیه معطوف است. در حالی که انتظار نمیرود دعوت به عضویت در ناتو به کی یف ارائه شود، مقام های آمریکایی و شرکای آن در حال گردآوری یک مجموعه دیگر از تعهدات سیاسی و امنیتی به اوکراین برای تغییر مسیر جنگ هستند.
در ادامه این گزارش آمده است: همزمان با مذاکرات فوری ناتو درباره اوکراین، درگیری دیگری نیز وجود دارد. از ۷ اکتبر، لشکرکشی ویرانگر اسرائیل در غزه توجه جهانی را از تهاجم روسیه دور کرده و احساسات مردم را علیه ریاکاری غرب برانگیخته است. بسیاری از منتقدان به شکاف میان خشم آمریکا و اروپا از حمله روسیه به بیمارستان های اوکراین و سکوت نسبی آنها هنگام ویرانی امکانات پزشکی و مدارس غزه زیر حملات اسرائیل اشاره می کنند.
به گفته یکی از اعضای هیأت ترکیه در اجلاس جاری ناتو، در نبود فشار جدی غرب بر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، یا محکوم کردن برخی از حملات آن به غیرنظامیان، حمایت بی دریغ ناتو از اوکراین بیش از پیش به چشم می آید.
به نوشته واشنگتن پست، تنها چند ماه بمباران اسرائیل در غزه، بیش از چندین سال جنگ در اوکراین ویرانی به بار آورده است. این باریکه متراکم با خاک یکسان شده و بازسازی آن، هر زمان که آغاز شود، ده ها سال طول خواهد کشید. اکثر مردم غزه مجبور به ترک خانههای خود شده اند و بحرانهای بشردوستانه، از جمله قحطی تمام عیار، این منطقه را فرا گرفته است.
بر اساس برآوردهای مقام های محلی و سازمان ملل، جنگ نزدیک به ۴۰ هزار شهید برجای گذاشته است. نشریه معتبر انگلیسی لَنسِت محاسبه کرده که تعداد واقعی شهدا، از جمله مفقودین در ویرانه های غزه و مرگ و میر ناشی از سوءتغذیه، بیماری و سایر پیامدهای ناشی از جنگ، میتواند حدود ۱۸۶ هزار نفر – یعنی تقریباً ۸ درصد از جمعیت غزه – باشد.
ینس استولتنبرگ، دبیر کل ناتو، نوامبر پارسال اتهام “معیارهای دوگانه” را رد کرد و به خبرنگاران گفت: اوکراین هرگز تهدیدی برای روسیه نبوده و هرگز به روسیه حمله نکرد. تهاجم روسیه به اوکراین یک تهاجم بی دلیل و تمام عیار به یک کشور دیگر بود. بنابراین، اوکراین مسلماً حق دفاع از خود در برابر حمله غیرقانونی و حفظ تمامیت ارضی را دارد.
مارک روته، نخست وزیر پیشین هلند و جانشین استولتنبرگ، پیشتر از رویکرد اسرائیل در قبال غزه انتقاد کرده بود. با این حال، منتقدان، او و متحدانش را متهم می کنند که شاید برای کسب ریاست ناتو، مانع از محکومیت رژیم صهیونیستی از جانب دولت هلند شده بود.