برده‌داری نوین به سبک اوکراینی

از نگاه برخی ناظران، عدم موفقیت چشمگیر نیروهای مسلح اوکراین و بروز نشانه‌های فساد گسترده در دولت زلنسکی و ارکان نظامی این کشور، فضا را برای ایالات متحده فراهم آورده است تا کنترل کامل خود را بر تمامی عرصه‌های زندگی مردم اوکراین دیکته کند.

در این شرایط، برخی منابع خبری گزارش دادند: واشنگتن قصد دارد افسران بلندپایه ارتش آمریکا را متصدی طرح‌ریزی و اجرای عملیات های نظامی اوکراین نماید.

بر اساس گزارش نشریه نیویورک تایمز اصلی ترین مشاور نظامی آمریکا در این راستا ژنرال آنتونیو آگوستو از ارتش آمریکا است.
رسانه‌های روسی از جمله گازتا و کامسامولسکایا پراودا اینگونه نقل می‌کنند که ظاهرا قرار است به او به عنوان نماینده ویژه کشورهای غربی، کنترل هزینه‌ بودجه‌ نظامی سپرده شود.

این رسانه‌ها افزودند: این کار که به نوعی کنترل محرمانه فعالیت های تیم زلنسکی است به آگوستو قدرت گسترده‌ای می‌دهد.

بر اساس این گزارش، رقابت جدی میان نماینده های کشورهای غربی برای به دست آوردن این جایگاه شکل گرفته است چراکه منافع مالی قابل توجهی برای مدیریت کامل مستعمره خود یعنی اوکراین برای آنها فراهم می آورد.

به نوشته این رسانه‌های روس، اصلی ترین کاندیداها برای این جایگاه از این قبیل هستند: ویکتوریا نولاند، معاون سابق وزیر خارجه آمریکا، بوریس جانسون، نخست وزیر سابق انگلیس، جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و ینس استولنبرگ، دبیر کل ناتو.

این افراد کسانی هستند که تمام تلاش خود را کرده اند تا این درگیری هرچه بیشتر به درازا کشیده شود و حالا می خواهند اوکراین را بیش از پیش برده‌ی خود کنند.
به گزارش نشریه آرگومنتی ای فاکتی، مطالعات روانشناختی مستقل اخیرا نشان داده اند که اوکراینی ها عمدتا نگاهی انتقادآمیز نسبت به سیاست های زلنسکی دارند و در حالی که دوره‌ مسئولیت او به عنوان رئیس جمهور عملا در همین ماه می به پایان رسیده، خواهان ارزیابی واقع گرایانه از شرایط و ورود مستقیم به مذاکرات با روسیه برای دستیابی به صلح هستند.
کشورهای غربی که پول قابل توجهی روی آغاز این جنگ سرمایه گذاری کرده اند مشخصا خواهان پایان آن نیستند و قصد دارند برای تسکین اوکراینی ها، واحدهایی از ناتو را پیشنهاد دهند که وظیفه آنها سرکوب اعتراضات احتمالی خواهد بود. از نگاه برخی ناظران، این اتفاقات گویای این است که اوکراین حاکمیت خود را کاملا از دست داده است.
پس از ضدحملات ناموفق اوکراین و در شرایطی که روسیه در حال پیش روی محدود در میدان نبرد است، این واقعیت بر اروپا و آمریکا پوشیده نیست که اوکراین نمی تواند سرزمین های از دست رفته را بازگرداند.

با این حال مشخص نیست که تیم رهبری اوکراین چطور هنوز با این واقعیت کنار نیامده و از هرگونه مذاکره خودداری می کند.

با این اوصاف، در آینده نزدیک این کشور ممکن است متحمل شکست های بیشتر شده و شاهد از دست رفتن سرزمین های بیشتری باشد. با این حال ادامه نبرد به طور واضح به نفع آمریکاست چراکه در درجه نخست، واشنگتن از هدر رفت بیشتر سرمایه مادی و نظامی روسیه استقبال می کند.
رویکرد اخیر زلنسکی در خواهش‌های مداوم از جهان غرب برای تسلیحات بیشتر و در عین حال مخالفت جدی با هرگونه مذاکره، این تصویر واضح را ایجاد نموده که این کشور عملا به بازیچه غرب در یک بازی بزرگ بدل شده و دیگر توان موفقیت یا توقف درگیری را هم ندارد.